.

.

Σάββατο 14 Δεκεμβρίου 2019

"Το κόκκινο κρασί": διήγημα της Δομνίκης Καράντζιου

Το κόκκινο κρασί

της Δομνίκης Καράντζιου, 

Κάθε χαραυγή ο ήλιος ζέσταινε τις ψυχές των κατοίκων του Τρικώμου, όπως παγωμένες αφουγκράζονταν τις κλαγγές των βαλκανικών πολέμων, όπως μάτωναν στον πόνο των χαμένων συγγενών. Χτισμένο σε μια ραχοκοκαλιά της Πίνδου, με λίγα σπίτια να σκαρφαλώνουν στις πλαγιές, με πετρόχτιστα σπιτικά, σκεπές από σχιστόλιθο, παραθύρια μικρά, αυλές με παρτέρια που οδηγούν στη στάνη, κελάρια με κρασιά, που ωριμάζουν σιωπηλά. Τα αμπέλια γύρω από τον οικισμό, μια πελώρια αγκαλιά από μοσχάτα σταφύλια, φουντωτές καρυδιές, χαριτωμένες φιρικιές, διάσπαρτες βελανιδιές και κρανιές, με τον κόκκινο, γλυκόξινο καρπό τους. Ο Βενέτικος, χαμηλά στην κοιλάδα, μια μπλε, υδάτινη κορδέλα, κυλά αέναα, λειαίνοντας κροκάλες, ξεδιψώντας τα αγώγια. Κι ο Γεροπλάτανος της πλατείας, αγέρωχος, φυλάει τη μοναδική βρύση του χωριού, ακούει τους ψιθύρους των χωρικών, γνωρίζει τους έρωτες, τον πόνο, τη χαρά τους.

-Μαρία, αύριο ξεκινάει ο τρύγος, θα σε δω στον Κάμπο; πρόλαβε να ψιθυρίσει ο Κωνσταντής, σαν γέμισε το γκιούμι του.
-Θα 'ρθώ, ψέλλισε, σκύβοντας να γεμίσει το δικό της.

Ήταν ένα δροσερό πρωινό του Οκτώβρη. Στη βρύση της πλατείας είχαν καταφθάσει οι χωριανοί, να προμηθευτούν φρέσκο νερό. Ο Κωνσταντής έφυγε ευθύς αμέσως, δεν έδωσε δικαίωμα σε κανέναν να αντιληφθεί τη στιχομυθία τους. Η καρδιά του φτεροκοπούσε, όπως πήρε το δρόμο για το σπίτι. Το μυαλό του πετούσε στη Μαρία του, τη Μαρία που γνώριζε από μικρός, το πιο όμορφο κορίτσι, ψηλό και λυγερό, με φεγγαρένιο πρόσωπο και δυο μεγάλα, καταπράσινα μάτια. Το γέλιο της γέμιζε την ψυχή του, αντηχούσε στο μυαλό του τα χαράματα, τον νανούριζε τις ξάστερες νύχτες. Τα σπίτια τους γειτονικά, στον πάνω μαχαλά. Σαν ήταν μικρά, ανέβαιναν με τα παιδιά της γειτονιάς στο Καταφύγι, πάνω από τη δεξαμενή και από εκεί αγνάντευαν έως πέρα, στο απέναντι βουνό με τον μεγάλο βράχο, που έμοιαζε με πυραμίδα. Άλλες φορές κολάτσιζαν, ψωμί με ανεβατό, άλλες πάλι έπαιρναν τον κατήφορο και κουτρουβαλούσαν.

Ήταν έφηβος τώρα. Εδώ και τρία χρόνια είχε τελειώσει το δημοτικό. Ο πατέρας του τον έπαιρνε στα χωράφια. «Τα αμπέλια θέλουν δουλειά, Κωσταντή» του έλεγε. Ο Κωσταντής αγαπούσε τα αμπέλια, ήταν δυνατό αγόρι. Τα περιποιούνταν, όπως θα περιποιούνταν έναν άνθρωπο. Τους έλεγε ιστορίες, για να ευθυμούν και να καρποφορούν κι αυτά έπαιρναν τα πάνω τους. Ήταν εύρωστα, δυνατά, γόνιμα. Έδιναν το καλύτερο σταφύλι, το καλύτερο κόκκινο κρασί. Κάθε Οκτώβρη, που ξεκινούσε ο τρύγος, ήταν γιορτή για τον Κωνσταντή. Φέτος θα τρυγούσε το δικό του αμπελάκι, αυτό στον Κάμπο. Θα έφτιαχνε το δικό του κρασί, που θα ωρίμαζε στο βαένι και θα γευόταν με τη Μαρία του! Δεν ήξερε πώς θα το κατάφερνε, μόνο το ονειρευόταν. Ήξερε πως κάποιος τρόπος θα υπήρχε, μια ανώτερη δύναμη θα τον καθοδηγούσε. Το απόγευμα κατέβηκε ξανά στη βρύση της πλατείας. Ο Γεροπλάτανος κούνησε τη φυλλωσιά του και του έστειλε ένα κίτρινο φύλλο. Πρόλαβε και το έπιασε ο Κωνσταντής, πριν πέσει. Το άγγιξε. Ήταν βελούδινο. Ένιωσε πως άγγιζε το πρόσωπο της Μαρίας του. Το φύλαξε στον κόρφο του, στη ζεστή αγκαλιά του στήθους του.

Έφυγε τρέχοντας για το σπίτι. Το βράδυ καθώς άρμεγε τις κατσίκες, σιγοτραγουδούσε. Κι αυτές, σαν να μυρίστηκαν τον έρωτά του, βέλαζαν μελωδικά. Μια χορωδία, κατσίκες και Κωνσταντής, ξεσήκωσαν τη στάνη. Η Γκέσα, το μουλάρι, δεμένη στην άκρη της αυλής, κουνούσε την ουρά της. «Δεν είναι η χαρά από τον τρύγο που αρχινά», σκέφτηκε, «κάτι έχει ο Κωνσταντής, μια πιο μεγάλη ευτυχία κρύβει η καρδιά του». Την επομένη χαράματα ξεκίνησε με τη Γκέσα για το αμπελάκι του. Περπατούσε σφυρίζοντας. Πλησίασε και θαύμασε τους βαθυκόκκινους καρπούς, τον πλούτο του! Τα τσαμπιά έτοιμα να παραδοθούν στα ικανά του χέρια. Έδεσε τη Γκέσα και άρχισε να τα κόβει ένα ένα. Οι κινήσεις του γρήγορες, επιδέξιες. Ο νους του στη Μαρία του, θα την αντίκρυζε στο αγώγι για το σπίτι. Το χωράφι του πατέρα της ήταν στην ανηφοριά, στον ίδιο δρόμο. Τέλειωσε το πρώτο χέρι, φόρτωσε τα τελάρα στη Γκέσα και πήρε τον ανήφορο. Από μακριά διέκρινε τη φιγούρα της. Φορούσε ένα απλό, μακρύ φόρεμα και ένα κόκκινο μαντήλι στα μαλλιά. Οι πλεξούδες μακριές, έφταναν ίσα με τη μέση της. Σαν πέρασε από το χωράφι μπροστά, καλημέρισε τους γονείς της. Η Μαρία γύρισε και του χαμογέλασε. Αρκούσε του Κωνσταντή ένα της χαμόγελο. Ήταν για αυτόν το μήνυμά της. «Θα πιούμε το πιο γλυκό κρασί, Μαρία μου, σε λίγους μήνες. Θα ωριμάσει και θα το γευτούμε μαζί» σκέφτηκε και συνέχισε τον δρόμο του.

Οι μέρες περνούσαν και ο τρύγος τέλειωσε. Την Κυριακή ήταν η μεγάλη γιορτή του πατητηριού, στην αυλή του σχολείου. Φέτος θα συμμετείχε και η Μαρία στο πατητήρι, καθώς είχε μεγαλώσει, είχε γίνει κοπελίτσα. Αν ήταν τυχερός, θα κατάφερνε να την αγγίξει στη μέση και να πατήσουν πλάι πλάι τα σταφύλια. Το βράδυ της παραμονής, αφού πλύθηκε και ξυρίστηκε προσεκτικά, πήρε το πλατανόφυλλο, που είχε κρύψει κάτω από το μαξιλάρι και το άγγιξε τρυφερά. Παρατηρούσε τις νευρώσεις. Ξεκίνησε από το κεντρικό νεύρο και περιπλανήθηκε σε όλες τις διακλαδώσεις. «Θα περπατήσουμε μαζί, Μαρία μου, θα διασχίσουμε μαζί τη χώρα του πλατανόφυλλου» ονειρευόταν. Το βλέμμα του φρέναρε απότομα, ένα κομμάτι από το φύλλο έλλειπε. Δεν έδωσε σημασία, το προσπέρασε. Το χάραμα τον βρήκε με το πλατανόφυλλο αγκαλιά. Το έκρυψε κάτω από το μαξιλάρι και πετάχτηκε φουριόζος να ετοιμαστεί για τη γιορτή. Ήπιε το γάλα του και ξεχύθηκε στον δρόμο. Ούτε τη Γκέσα του δεν πρόλαβε να καλημερίσει. Αυτή τον κάλεσε, όπως τον είδε με τα αμυγδαλωτά της μάτια να κλείνει την αυλόπορτα και έβγαλε ένα μουγκανητό. Ο Κωνσταντής το άκουσε και της σφύριξε. Κατέβαινε στην πλατεία, ο νους στη Μαρία του. Είχε αγωνία. Όταν μαζεύτηκαν όλοι οι νέοι στο καφενείο, πήραν τον κατήφορο για το σχολείο. Οι κοπέλες είχαν ήδη καταφθάσει, σιγομιλώντας η μια στην άλλη και κρυφοκοιτάζοντας τα αγόρια. Ξεχώρισε τη Μαρία ο Κωνσταντής. Ήταν δίπλα στη μεγάλη της αδελφή, την Ολυμπία. Δεν τόλμησε να πλησιάσει. Άφησε τη Μοίρα να οδηγήσει τα βήματά τους. Κι η Μοίρα ένιωσε το καρδιοχτύπι τους, όταν τα βλέμματά τους διασταυρώθηκαν και φρόντισε να τους φέρει δίπλα δίπλα στο πατητήρι. Ο Κωνσταντής πέρασε αυθόρμητα το χέρι του στη μέση της Μαρίας. Πατούσαν τα σταφύλια με πόδια γυμνά έως το γόνατο. Δεν τολμούσαν να κοιταχτούν στα μάτια. Η Μαρία ένιωθε το άγγιγμά του κι ο Κωνσταντής αναρριγούσε από το λίκνισμα του κορμιού της. Δυο έφηβοι ερωτευμένοι, με μια καρδιά που ξεκίνησε να χτυπά με τον ίδιο παλμό από τη μέρα εκείνη. «Σε αγαπάω, Μαρία» ψιθύρισε ο Κωνσταντής. 

Το χαμόγελό της ήταν η απάντηση που περίμενε. Τα δάχτυλα των ποδιών τους αγγίχτηκαν ξαφνικά, κρυμμένα μες στα σταφύλια. Ο Κωνσταντής πατούσε πάνω στο πέλμα της, ζεσταίνοντας τις υγρές της πατούσες. Ήταν τώρα αντικριστά. Μεμιάς, σαν να χάθηκε ο κόσμος από μπροστά του. Έσκυψε και φίλησε τα χείλη της. Κόκκινα, σαν το κρασί. Ένιωσε την ανάσα της στην ανάσα του. Ένα φιλί, μια ανάσα ζωής. Άνοιξε τα μάτια. Δεν κατάλαβε αν ήταν οπτασία ή πραγματικότητα. Το πράσινο των ματιών της γαλήνεψε την ψυχή του. Τα πιο όμορφα μάτια! Συνέχισαν να πατάνε τα σταφύλια, να αφήνουν τις πατούσες τους να αγγίζονται κρυφά και ο χτύπος της καρδιάς τους να έχει συγχρονιστεί για πάντα. «Μαζί θα ζήσουμε, Μαρία μου» πρόλαβε και της ψιθύρισε, πριν τα πόδια τους αποχωριστούν. «Σ’ αγαπάω» άκουσε από τα χείλη της τη μαγική λέξη, που αντήχησε στα αυτιά του, χάθηκε στον λαβύρινθό τους, κάνοντας τον να ζαλιστεί. Ο απόηχος έσβησε στις κουφάλες του Γεροπλάτανου. «Μαζί και θα αποθάνουν» είπε η Μοίρα στον Γεροπλάτανο, με την υπόσχεση να μην το μάθει κανείς. Κι αυτός έκρυψε το μυστικό στον μεγάλο του κορμό. Λίγους μήνες μετά το κρασί του Κωνσταντή ωρίμασε. Ήταν άνοιξη. Πήρε ένα κερί και κατέβηκε στο υπόγειο. Δοκίμασε το πρώτο του κρασί. Ονειρεύτηκε τη Μαρία του. Να της υγραίνει τα χείλη με το κρασί, να τα φιλάει και να παίρνει την ανάσα της. Να την αγκαλιάζει και να μεθάει από το άρωμα του κορμιού της. Έμεινε ώρα πολύ στο κελάρι. Κάθησε κατάχαμα και έπινε το κρασί του. Ζούσε στο όνειρό του. Έξω η φύση είχε ξυπνήσει, γιόρταζε τον έρωτά του, είχε χρωματίσει τους αγρούς, είχε γεμίσει αρώματα τον αέρα. Άφησε και πάλι τη Μοίρα να ορίσει τη συνέχεια. Την επομένη κατέβηκε στη βρύση. Ήταν εκεί η Μαρία του. Την πλησίασε. «Αύριο στο γεφύρι» ψέλλισε και η Μαρία κούνησε καταφατικά το κεφάλι. «Αύριο στο γεφύρι» έλεγε μέσα του, όπως περπατούσε για το σπιτικό του. Δεν ήξερε πώς θα τα κατάφερναν. Θα τα κατάφερναν, αυτό πίστευε μόνο.

Και τα κατάφεραν. Ο Κωνσταντής είχε πάει τη Γκέσα για βοσκή. Πήρε μια μέρα άδεια από τον αμπελάκι του. Κάθησε στην όχθη και πετούσε πολύχρωμα βότσαλα στον Βενέτικο. Κάθε βότσαλο και μια ακόμη ευχή να δει τη Μαρία του. Πέταξε πολλά. Περίμενε. Άκουσε τα βήματά της. «Η Μαρία μου, η λυγερή, έρχεται!» αναφώνησε και τα μάτια του γέμισαν δάκρυα. Η αγαπημένη του έτρεχε προς το μέρος του. Ήταν ήδη όρθιος, την έβλεπε που πηδούσε από πέτρα σε πέτρα, κρατώντας το φουστάνι της να μη βραχεί, τα μαλλιά της ανέμιζαν, τα μάτια της λαμπύριζαν, το χαμόγελό της είχε φωτίσει το φεγγαρένιο της πρόσωπο. Την αγκάλιασε! Η λαχανιασμένη της ανάσα έβγαζε τη θέρμη της ψυχής της. Κράτησε το πρόσωπό της στις χούφτες του και το φίλησε. Το φίλησε ζεστά, το φίλησε με πάθος. Φίλησε τα μάτια, τα δροσερά της μάγουλα, τα κόκκινα χείλη της, ζέστανε το λαιμό της. Κάθησαν στην όχθη αγκαλιά. Ήπιανε με πόθο και το κρασί χύθηκε στα χείλη τους, λέρωσε τα ρούχα τους. Γεύονταν μαζί το πρώτο του κρασί. «Φύγε, φύγε μη μας δουν» της είπε, «είσαι πια δικιά μου, ολόδικιά μου». Η Μαρία έτρεχε, γυρίζοντας πού και πού για να τον βλέπει. Η καρδιά της κάλπαζε στον αγαπημένο της, το κόκκινο κρασί τούς είχε ενώσει για πάντα. Επέστρεψε αναψοκοκκινισμένη, πριν γυρίσουν οι γονείς της από τα χωράφια. Την είδε ο Γεροπλάτανος. Κράτησε το μυστικό του, όπως το είχε υποσχεθεί.

Από κείνη τη μέρα η ζωή του Κωνσταντή και της Μαρίας πλέχτηκε σαν το πιο όμορφο υφαντό. Κεντήθηκε με τέσσερις, χρυσές κλωστές, όσες και τα παιδιά τους. Τις νύχτες αγκαλιάζονταν κάτω από τη φλοκάτη και νιώθανε τον χτύπο της καρδιάς τους. Ο Κωνσταντής ψιθύριζε ιστορίες και η Μαρία τού χαμογελούσε. Ο γρεβενιώτικος ουρανός τους αγαπούσε, μάζευε τα πιο μακρινά αστέρια να φωτίζουν τα όνειρά τους. Οι μέρες κυλούσαν μοιρασμένες στα αμπέλια, τις καρυδιές και τις φιρικιές. Τα χρόνια περνούσανε γοργά. Και το κόκκινο κρασί κάθε χρόνο ωρίμαζε στο κελάρι και το γεύονταν οι δυο τους, όπως τότε, στο γεφύρι. Ένα βράδυ, λίγο πριν αποκοιμηθεί, ήλθε στο μυαλό του η εικόνα του κίτρινου, βελούδινου πλατανόφυλλου. Θυμήθηκε πως έλλειπε ένα κομμάτι. Τι ήταν αυτό που του έφερε την ανάμνηση του πλατανόφυλλου; Αναρρίγησε. Αγκάλιασε σφιχτά τη Μαρία και κοιμήθηκαν σαν δυο έφηβοι, τότε που ο έρωτας μεθούσε κάθε νύχτα τα κορμιά τους.

Την επομένη ο Κωνσταντής θέλησε να κατεβεί στο υπόγειο, να δει αν ωρίμασε το κρασί της χρονιάς. Βιαστικός, δεν πήρε το κερί μαζί του, το κερί που θα του έδειχνε το όριο της ζωής και του θανάτου. Το 'ψαξε στη σάλα, μα δεν το βρήκε και άφησε τη Μοίρα να τον οδηγήσει. Δε νοιάστηκε αν ο μούστος θα του είχε αφήσει οξυγόνο στον αέρα, για να αναπνεύσει ή αν το χρειάστηκε όλο, για να του δώσει το κόκκινο κρασί. Κατέβηκε, παίρνοντας μια βαθιά ανάσα. Όμως η ανάσα δεν του 'φτασε και θέλησε να πάρει κι άλλη. Ένιωθε να πνίγεται. Φώναξε τη Μαρία του, φώναξε δυνατά και η Μαρία έφτασε σιμά. Έφτασε και του 'δωσε την ανάσα της. Ούτε κι αυτή σκέφτηκε πως δεν κρατούσε το κερί. Έμεινε μαρμαρωμένο το βλέμμα του Κωνσταντή να τη κοιτάζει. Η Μαρία έβγαλε μια κραυγή, μόνο μια κραυγή πρόλαβε να βγάλει και το βλέμμα της μαρμάρωσε. Ένα δάκρυ κυλούσε στο ζεστό, ακόμη, μάγουλό της. Έσβησαν, όπως θα έσβηνε το κερί, στην έλλειψη του ζωτικού οξυγόνου. Σωριασμένοι κι οι δυο κατάχαμα,
αγκαλιασμένοι.

Ο Γεροπλάτανος βόγγηξε. Δεν άντεξε τον πόνο. «Μαζί ζήσατε, μαζί και αποθάνατε» σπάραξε και έστειλε κίτρινα, βελούδινα πλατανόφυλλα να συνοδεύσουν τις ψυχές τους, όπως πετούσαν στον ουρανό του Τρικώμου. Πέρασαν πάνω από τα αμπέλια, χαιρέτησαν το γεφύρι, εκεί όπου έδωσαν το πρώτο τους φιλί με το κόκκινο κρασί στα χείλη και ταξίδεψαν μαζί, όπως μαζί ζήσανε, με το δικό τους καρδιοχτύπι.

Η ιστορία βασίζεται σε αληθινά γεγονότα.

Πέμπτη 3 Αυγούστου 2017

35η Γιορτή Κρασιού Τρικώμου - Γιορτή Παράδοσης

35η Γιορτή Κρασιού Τρικώμου - Γιορτή Παράδοσης.


Ο Φιλοπροοδευτικός Σύλλογος των Απανταχού Τρικωμιωτών "ο Άγιος Αθανάσιος" διοργανώνει τη γνωστή σε όλους, ΓΙΟΡΤΗ ΚΡΑΣΙΟΥ, με έντονο τοπικό χρώμα και λαογραφικό χαρακτήρα στο Τρίκωμο Γρεβενών και σας προσκαλεί στις 25 & 26, Αυγούστου, ημέρες Παρασκευή και Σάββατο αντίστοιχα στον αύλειο χώρο του παλαιού Δημοτικού Σχολείου Τρικώμου για ένα διήμερο παραδοσιακό γλέντι! Ξεκινώντας το μουσικό μας οδοιπορικό από τα ακούσματα των πωγωνίσιων της Ηπείρου, θα περάσουμε τα Βουνά της Πίνδου για να φτάσουμε στις εντόπιες γρεβενιώτικες μελωδίες, του συγκαθιστού και των πατροπαράδοτων γυρισμάτων! 


Πρόγραμμα εκδηλώσεων:

Παρασκευή 25/08: Κλαρίνο: ο ηπειρώτης Γιώργος Γιαννακός, Τραγούδι: Νίκη Παπαγεωργίου, Δημήτρης Αχνούλας, Γιώργος Τζάτσος, Βιολί: Θανάσης Πρεμέτης, Ντέφι: Βαγγέλης Ντόντης

Σάββατο 26/08: Κλαρίνο: Μιχάλης Παναγούλας, Τραγούδι: Σούλα Δέλλιου, Γιώργος Κρικέλης, Βιολί: Σάκης Κασιάρας, Ντέφι: Βαγγέλης Ντόντης 


Στις εκδηλώσεις θα εμφανιστούν χορευτικά συγκροτήματα, ενώ το ΚΡΑΣΙ, όπως πάντα, θα προσφέρεται άφθονο και Δ Ω Ρ Ε Α Ν ! 

Καλή Αντάμωση!

Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2016

34η Γιορτή Κρασιού Τρικώμου 2016 - Τα βίντεο της εκδήλωσης

Tα βίντεο από την φετινή 34η Γιορτή Κρασιού Τρικώμου 2016, μέσα από τις λήψεις του grevenamedia και τον φακό του χωριανού μας Λαζάρου Μαντζάνα!

1Η ΜΕΡΑ - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 19/8


2Η ΜΕΡΑ - ΣΑΒΒΑΤΟ 20/8


ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΦΙΛΟΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ 
ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΤΡΙΚΩΜΙΩΤΩΝ



Πέμπτη 25 Αυγούστου 2016

34η Γιορτή Κρασιού στο Τρίκωμο : μεγάλη επιτυχία, χάρη στον γρεβενιώτικο λαό.

Ο Φιλοπροοδευτικός Σύλλογος των Απανταχού Τρικωμιωτών «ο Άγιος Αθανάσιος» πραγματοποίησε και φέτος, την 34η Γιορτή Κρασιού στο Τρίκωμο στις 19&20 Αυγούστου. Η φετινή εκδήλωση στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία. Οι καιρικές συνθήκες ήταν ιδανικές και πλήθη γρεβενιωτών και δυτικομακεδόνων συνέρρευσαν για να απολαύσουν το παραδοσιακό γλέντι. 

Οι θαμώνες της Παρασκευής είχαν την ευκαιρία να ψυχαγωγηθούν με την κομπανία του δεξιοτέχνη Αποστόλη Κασιάρα, όπου ξετυλίχθηκε ένα πλούσιο ρεπερτόριο γρεβενιώτικων τραγουδιών, ενώ το Σάββατο ακούστηκαν ηπειρώτικες μελωδίες από τον εκλεκτό βορειοηπειρώτη Βασίλη Καλκάνη. Οι επισκέπτες έμειναν απόλυτα ευχαριστημένοι από την άριστη διοργάνωση, το καθαρό και όμορφο περιβάλλον, τους ποιοτικούς και νόστιμους εκλεκτούς μεζέδες σουβλιμάδας (κεμπάπ) και βεβαίως με το γλυκόπιοτο Ζαλοβίτικο κρασί. 

Στις εκδηλώσεις το παρόν έδωσαν ο Αντιπεριφεριάρχης Γρεβενών κ. Σημανδράκος Ευ., ο κ. Δήμαρχος Γρεβενών κ. Δασταμάνης Γ., καθώς και ο Πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας κ. Ράπτης Ιωάννης. Επιπλέον, παραβρέθηκαν δημοτικοί και περιφερειακοί σύμβουλοι, ανάμεσα τους και ο συγχωριανός μας κ. Καναβός Κώστας.



Το Δ.Σ. αισθάνεται την ανάγκη να ευχαριστήσει θερμά τους χορηγούς για τη στήριξη τους, καθώς ακόμη και όλους τους χωριανούς μας, που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα  για εθελοντική εργασία και χάρις αυτούς επετεύχθη η άριστη οργάνωση της εκδήλωσης. Επιπλέον, πρέπει να σημειωθεί η καλή συνεργασία με το τμήμα καθαριότητας του Δήμου Γρεβενών και η αγαστή επικοινωνία με τους αρμόδιους αντιδημάρχους, καθώς και με τον πρόεδρο της τοπικής μας κοινότητας. Τέλος, μέγιστη ευγνωμοσύνη πρέπει να δοθεί στους επισκέπτες, που κάθε χρόνο μας τιμούν και μας προτιμούν, στηρίζοντας την μακρόχρονη εκδήλωση μας σε χαλεπούς καιρούς!


Δίνουμε ραντεβού για του χρόνου !

Τετάρτη 17 Αυγούστου 2016

34Η ΓΙΟΡΤΗ ΚΡΑΣΙΟΥ ΣΤΟ ΤΡΙΚΩΜΟ


Ο Φιλοπροοδευτικός Σύλλογος των Απανταχού Τρικωμιωτών "ο Άγιος Αθανάσιος" διοργανώνει τη γνωστή σε όλους, ΓΙΟΡΤΗ ΚΡΑΣΙΟΥ, με έντονο τοπικό χρώμα και λαογραφικό χαρακτήρα στο Τρίκωμο Γρεβενών.

Η γιορτή που έχει τις ρίζες της στα έθιμα και τις παραδόσεις του χωριού αποτελώντας ένα κορυφαίο πολιτιστικό γεγονός για το νομό Γρεβενών, θα πραγματοποιηθεί στις 19 & 20 Αυγούστου, ημέρες Παρασκευή και Σάββατο, αντίστοιχα, στον αύλειο χώρο του παλαιού δημοτικού σχολείου Τρικώμου. 

Το κρασί, όπως πάντα θα προσφέρεται 
άφθονο και Δ Ω Ρ Ε Α Ν ! 

Στις εκδηλώσεις θα εμφανιστούν χορευτικά τμήματα, που θα παρουσιάσουν παραδοσιακούς χορούς!


Τις εκδηλώσεις πλαισιώνουν οι ηπειρώτικες ορχήστρες:

Παρασκευή 19/8: Κλαρίνο: Αποστόλης Κασιάρας, Τραγούδι:  Παπαγεωργίου Νίκη, Τζάτσος Γιώργος και Καρακώστας Δημήτρης

Σάββατο 20/8: Κλαρίνο: Καλκάνης Βασίλης, Τραγούδι: Αλεξοπούλου Ντίνα, Καλόγερος Κώστας Ντέφι: Σπύρος Αλεύροντας


Καλή Αντάμωση!

Παρασκευή 6 Μαΐου 2016

Πασχαλόγιορτα 2016 στο Τρίκωμο


Και φέτος τηρήσαμε το πατροπαράδοτο έθιμο των πασχαλόγιορτων στην πλατεία, μετά τον εκκλησιασμό στον πανηγυρίζοντα ναό του Αγίου Γεωργίου, την δεύτερη ημέρα του Πάσχα. 

"Οι πασχαλιάτικοι χοροί είναι άρρηκτα συνυφασμένοι με την θρησκευτικότητα των ημερών, αν λάβουμε υπόψη την σεμνότητα και την αυστηρή δομή, που ενέχουν. Όμως, με το πέρασμα των χρόνων απέκτησαν εθνική και κοινωνική σκοπιά. Αναφέρονται στα βάσανα της σκλαβωμένης ψυχής των ραγιάδων, εξυμνούν τα κατορθώματα των κλεφταρματολών. Αποπνέουν μια γλυκή ελεγεία, γιατί ο ήχος τους είναι βαρύς. Σήμερα έρχονται να θυμίσουν εποχές παλιές, ξεπερασμένες πιά. Έχουν αποτεθεί για τα καλά σε εθιμική διάσταση. Μπορεί να απώλεσαν τον θρήνο, όμως συνιστούν μέσα υπενθύμισης της καταγωγής μας, της ιστορίας μας, των αρετών μας, των αξιών και ιδεών μας. Είναι ο σύνδεσμος της Ελληνικής Ψυχής, που μένει αλώβητος και συμπαγής, ανάμεσα σε προγόνους και επιγόνους. Θα είμαστε εμείς οι άξιοι, που θα αποκόψουμε και αυτόν τον δεσμό;"


ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ
ΚΑΙ 
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ! 

Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2016

ΓΙΟΡΤΗ ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ 2016

ΓΙΟΡΤΗ ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ 2016



     Πιστοί και φέτος στο ραντεβού βρέθηκαν οι Τρικωμιώτες για τη γιορτή του Αγίου Αθανασίου στο ομώνυμο εκκλησάκι του χωριού. Η εκκλησία κατάμεστη. Η λειτουργία κατανυκτική. Στο τέλος οι περισσότεροι κοινώνησαν...






και με την έξοδο τους, ο πολιτιστικός σύλλογος όπως κάνει πάντα πρόσφερε ποτό, γλυκά και βασιλόπιτα. Το φλουρί κέρδισε ο Δαμιανός Πασχαλίδης και το δώρο του ήταν η εικόνα της Παναγίας. 
Χρόνια πολλά και ο Άγιος Αθανάσιος να μας έχει όλους καλά.


Δευτέρα 11 Ιανουαρίου 2016

Ζαλοβίτικες Κλούρες. Συνταγή της διατροφολόγου Βιβής Ηλ. Κατσαρού



Ζαλοβίτικες Κλούρες της διατροφολόγου συγχωριανής μας Βιβής Κατσαρού

Oι κουλούρες αποτελούν παραδοσιακή συνταγή του Τρικώμου Γρεβενών και φτιάχνονται την περίοδο των Χριστουγέννων. Η συνταγή αυτή πέρασε από τη γιαγιά μου στη μητέρα μου, και έπειτα σε εμένα. 






Υλικά:
50γρ. μαγιά
1/2 κ.γ. ζάχαρη
1,5 kg αλεύρι
1 κλωναράκι βασιλικό
1κ.σ. αλάτι
1 φλιτζ. ελαιόλαδο
επιπλέον αλεύρι

Εκτέλεση:

1. Μία ώρα πριν ξεκινήσω: Σε 1 κούπα χλιαρό νερό ρίχνω 1 κλωναράκι βασιλικό, το αφήνω για 1 ώρα και μετά το στραγγίζω.


Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2015

Πρόγραμμα χριστουγενιάτικων εκδηλώσεων από τον Φιλοπροοδευτικό Σύλλογο



Ο Φιλοπροοδευτικός Σύλλογος των Απανταχού Τρικωμιωτών "ο Άγιος Αθανάσιος" στα πλαίσια του πολιτιστικού του έργου, ενόψει των εορτών των Χριστουγέννων πρόκειται να πραγματοποιήσει την αναβίωση του εθίμου της γουρνοχαράς την Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου, στις 5 το απόγευμα στον χώρο του παλαιού δημοτικού σχολείου, με εκλεκτούς μεζέδες τσιγαρίδας, κρασί και παραδοσιακή μουσική. 

Παράλληλα, το πρωί της παραμονής των Χριστουγέννων (24 Δεκέμβρη) θα λάβει χώρα, όπως πάντα άλλωστε, ο πατροπαράδοτος "Κόλιντρας'' (κάλαντα) από όλα τα παιδιά του χωριού μας, που με τους τρουβάδες τους και τις ξύλινες ματσούκες  θα ξεχυθούν στα λιγοστά σήμερα κατοικούμενα σπίτια για να συλλέξουν νόστιμες κλούρες, πορτοκάλια, καραμέλες και γλυκίσματα από τους Ζαλοβίτες νοικοκυραίους! 

Καλό Αντάμωμα!
Καλές Γιορτές!


Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου 2015

Από την αδελφοποίηση-διδυμοποίηση των χωριών Τρικώμου Γρεβενών με το Τρίκωμο Κύπρου


                                                            ΑΔΕΛΦΟΠΟΙΗΣΗ ΧΩΡΙΩΝ


    Το Σάββατο 29 Αυγούστου 2015 στο Δημαρχείο Γρεβενών ενώπιον του Δημάρχου κ. Δασταμάνη, του προέδρου Τοπικής κοινότητας κ. Ράπτη Ιωάννη και της παρουσίας του προέδρου του Φιλοπροοδευτικού Συλλόγου κ. Παύλου, υπεγράφη πρωτόκολλο αδελφοποίησης της κοινότητας Τρικώμου Γρεβενών και Τρικώμου Αμμοχώστου Κύπρου. Παρευρέθησαν 50 Κύπριοι Τρικωμιώτες και πολλοί συγχωριανοί μας. Το μεσημέρι έφτασαν στο χωριό μας όπου καταρχήν επισκέφτηκαν τα αξιοθέατα της περιοχής μεταξύ των οποίων και το ιστορικό γεφύρι Αζίζ Αγά. Στη συνέχεια βρέθηκαν στην πλατεία του χωριού όπου και τους υποδέχτηκε σύσσωμο το χωριό, Στιγμές συγκινητικές. Όλοι μαζί πήραμε το καφεδάκι  και τα κεράσματα. Ακολούθησαν συζητήσεις και τραγούδια και θαρρούσε κανείς πως ζούσαμε και γνωριζόμασταν όλοι μαζί στον ίδιο τόπο  από χρόνια. Ακολούθησαν φωτογραφίες και μας υποσχέθηκαν ότι θα μας φιλοξενήσουν στην Κύπρο, όποτε εμείς το αποφασίσουμε !!

Παρακολουθήστε το βίντεο από την επίσημη τελετή αδελφοποίησης:

Ακολουθεί φωτογραφικό υλικό:




Δευτέρα 31 Αυγούστου 2015

Τα βίντεο της 33ης Γιορτής Κρασιού!

Παρακολουθήστε την βιντεοκάλυψη της 33ης Γιορτής Κρασιού Τρικώμου, όπως ακολουθούν:

Παρασκευή 21 Αυγούστου - 1η μέρα


Σάββατο 22 Αυγούστου - 2η μέρα


Και του χρόνου να είμαστε γεροί!

Τρίτη 25 Αυγούστου 2015

Πρόσκληση στην αδελφοποίηση του Τρικώμου Γρεβενών με το Τρίκωμο της Κύπρου

ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΧΩΡΙΩΝ ΜΑΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΕ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ! 

Το Σάββατο 29 Αυγούστου 2015 και ώρα 11.00, στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου Γρεβενών, θα υπογραφεί πρωτόκολλο αδελφοποίησης μεταξύ της Τοπικής Κοινότητας Τρικώμου Γρεβενών και της Κοινότητας Τρικώμου Αμμοχώστου Κύπρου.
Η διαδικασία θα ολοκληρωθεί με την επίσκεψη των εκπροσώπων της Κοινότητας Τρικώμου Αμμοχώστου στην ομώνυμη κοινότητα Γρεβενών.

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΓΡΕΒΕΝΩΝ


Λίγα λόγια για το Τρίκωμο της Κύπρου:

Το Τρίκωμο είναι κωμόπολη της επαρχίας Αμμοχώστου και βρίσκεται στο σημείο όπου η πεδιάδα της Μεσαορίας εισέρχεται στην ημιορεινή περιοχή της Καρπασίας, της ανατολικότερης πλευράς του νησιού, χτισμένο πάνω σε λόφο ύψους εκατόν περίπου ποδών και μόλις δύο χιλιόμετρα από τη θάλασσα.

Η λέξη Τρίκωμο, όπως κι η ίδια το μαρτυρεί, είναι σύνθετη από δύο λέξεις , τη λέξη »τρεις» και τη λέξη «κώμη», που σημαίνει «χωριό». Το πιο βέβαιο είναι πως σε παλιότερη εποχή υπήρχαν τρεις γειτονικοί συνοικισμοί, τρείς κώμες, που με το πέρασμα του χρόνου και για διάφορους λόγους ενώθηκαν και αποτέλεσαν μια κοινότητα που πήρε το όνομα Τρίκωμο.

Οι Τούρκοι κατακτητές μετά την εισβολή και κατοχή το 1974, μη σεβόμενοι την παράδοση, το μετονόμασαν σε Yeni Iskele (Νέα Σκάλα) επειδή οι Τουρκοκύπριοι κάτοικοι που τοποθετήθηκαν εκεί, προέρχονται από την τουρκική συνοικία της Σκάλας (Λάρνακας), κατά παράβαση της σύμβασης της UNESCO, για την προστασία της άϋλης κληρονομιάς.

Το χωριό βρίσκεται σε πολύ σπουδαίο συγκοινωνιακό κόμβο, σε σημείο όπου διασταυρώνονται οι δύο αυτοκινητόδρομοι Αμμοχώστου – Καντάρας και Λευκωσίας – Ριζοκαρπάσου.

Το Τρίκωμο αποτελούσε εμπορικό και συγκοινωνιακό κέντρο ολόκληρης της περιοχής.
Δίκαια θεωρείται ένα από τα σπουδαία κεφαλοχώρια όχι μόνο του διαμερίσματος Καρπασίας αλλά και ολόκληρης της Κύπρου.

Ο πληθυσμός του Τρικώμου το 1571 ανερχόταν σε 200 κατοίκους, το 1891 σε 1081, το 1946 σε 2090 και το 1973 σε 3000. Μέσα από τους αριθμούς αναδεικνύεται η σταθερή πορεία προόδου και ανάπτυξης της κοινότητας.
Σήμερα, οι Τρικωμίτες της διασποράς υπολογίζονται γύρω στις 4000.

Η μυθολογία , η λαϊκή παράδοση, οι θρύλοι, οι ανεπίσημες ανασκαφές, η ανεύρεση αρχαίων αντικειμένων ή τάφων περιστασιακά, οι τυμβωρυχίες κ.ά. αποτελούν για τον ερευνητή αξιόλογες πηγές. Αυτές, με τη σειρά τους έρχονται να συμπληρώσουν τα ευρήματα των αρχαιολογικών ανασκαφών καθώς και ορισμένες γραπτές πηγές για την προϊστορία και τις πρώτες ρίζες των χωριών μας στη χερσόνησο της Καρπασίας.

Σε αχτίνα 2 ίσαμε 4.5 χιλιόμετρα από το σημερινό χωριό και προς όλες σχεδόν τις κατευθύνσεις βρέθηκαν αδιάσειστα τεκμήρια ανθρώπινης ζωής και δραστηριότητας που χρονολογούνται από την Υστερη Εποχή του Χαλκού (1650-1050 π.Χ.) όπως στη Μερσινερή και τις Κρήνες ίσαμε το Μεσαίωνα στην Αγία Μαρίνα.

Οι πολλοί συνοικισμοί, τα νεκροταφεία, οι τάφοι, τα χαλάσματα, οι πέτρες και τα όστρακα που βρίσκονται κατεσπαρμένα στην γύρω περιοχή μαρτυρούν πως το φυσικό περιβάλλον ήταν κατάλληλο για να εγκατασταθούν και να επιβιώσουν άνθρωποι την εποχή εκείνη.

Υπήρχαν εύφορες πεδιάδες για καλλιέργεια σιτηρών και άλλων αγαθών και η φυσική βλάστηση στους γύρω λόφους και ιδιαίτερα στη βορειοανατολική περιοχή προσφέρονταν για τη βόσκηση των ζώων και για προμήθεια ξυλείας.

Εξάλλου η θάλασσα, που βρίσκεται πολύ κοντά, ιδιαίτερα στους συνοικισμούς στ” ανατολικά και βορειοανατολικά – Πλατύβουνος Α, Β και Γ, Κουφόπετρα, Καυκαλιά Α, Β, είναι βασικό στοιχείο για την επιλογή του χώρου των οικισμών της εποχής εκείνης.
Τους πρόσφερε μέσα διατροφής, τα ψάρια καθώς επίσης και την ευκαιρία για επικοινωνία με άλλους παραθαλάσσιους συνοικισμούς.

Τυχαίες αρχαιολογικές ανακαλύψεις, που έγιναν σε διάφορες περιοχές, καθώς επίσης και σε διάφορα μέρη του χωριού – στο χώρο του δημοτικού σχολείου, σε αυλές σπιτιών, σε αλώνια κ.ά. – μαρτυρούν πως η περιοχή κατοικήθηκε από τους προϊστορικούς χρόνους χωρίς διακοπή ίσαμε το 1974, όταν οι κάτοικοι εγκατέλειψαν βίαια το χωριό τους λόγω της εισβολής και κατοχής από τους Τούρκους.

Το ίδιο το χωριό και ο περίγυρός του καλύπτει μια εκτεταμένη έκταση γης που περιλαμβάνει πεδιάδες στα νότια και δυτικά καθώς επίσης και πολλούς μικρούς λόφους με δασική βλάστηση στα βόρεια και ανατολικά, όπου υπάρχουν πολλοί αρχαιολογικοί χώροι, κυρίως τάφοι και νεκροταφεία, της Κυπρο – γεωμετρικής (1050-750 π.Χ.) και Κυπροαρχαϊκής Εποχής (750- 475 π.Χ.)

Κατά τον αρχαιολόγο Σ. Χατζησάββα, που είχε αναλάβει ευτυχώς πριν από το 1974 και είχε ολοκληρώσει μια αρχαιολογική επισκόπηση είκοσι χωριών της επαρχίας Αμμοχώστου, ιδιαίτερα της Καρπασίας, συμπεριλαμβανομένου και του Τρικώμου, δυο χώροι της Κυπρογεωμετρικής (1050-750 π.Χ.) και Κυπροαρχαϊκής Εποχής (750-475 π.Χ.) στον Πλατύβουνο, στα ανατολικά και βορειοανατολικά του χωριού και στην Καυκαλιά, επίσης στα βορειοανατολικά, της Κυπροκλασικής και Ελληνιστικής Περιόδου (470-30 π.Χ.), αποτελούν τους πρώτους οικισμούς κοντά στην παραλία μεταξύ Τρικώμου και Μπογαζιού.

Η περιοχή αυτή κατοικήθηκε συνέχεια χωρίς σχεδόν καμιά διακοπή. Οι περισσότερες πληροφορίες για τον περίγυρο του Τρικώμου αντλούνται από το βιβλίο «Καταβολές» του Σ.  Χατζησάββα.

Αυτά τα αρχαία αντικείμενα που είδαν το φως, ύστερα από παράνομες ανασκαφές από τυμβωρύχους ή από τυχαία ανεύρεσή τους, κατέληξαν άλλα στο Κυπριακό Μουσείο και άλλα σε ιδιωτικές συλλογές στον τόπο μας ή στο εξωτερικό είτε κοσμούν τις προθήκες ξένων μουσείων ή πανεπιστημίων.

Σύμφωνα με τα βιβλία απογραφής, το Κυπριακό Μουσείο απέκτησε από αρχαιολογικές έρευνες, δωρεές, αγορές ή κατασχέσεις 350 αντικείμενα που έχουν ως ένδειξη προέλευσης το Τρίκωμο ή τη γύρω περιοχή.

Η Γιορτή Κρασιού δεν φοβήθηκε τον καιρό!

Ο Φιλοπροοδευτικός Σύλλογος των Απανταχού Τρικωμιωτών «ο Άγιος Αθανάσιος» πραγματοποίησε και φέτος, την 33η Γιορτή Κρασιού στο Τρίκωμο στις 21&22 Αυγούστου. Η φετινή εκδήλωση ήταν μερικώς επιτυχημένη λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών, που όμως ευτυχώς δεν ακύρωσαν την εκδήλωση! Οι χωριανοί μας και οι επισκέπτες, γλέντησαν με ξακουστές παραδοσιακές ηπειρώτικες ορχήστρες, την Παρασκευή του Γιώργου Γιαννακού και το Σάββατο με τον Θανάση Χαλιλόπουλο. 


Οι επισκέπτες έμειναν απόλυτα ευχαριστημένοι από την άριστη διοργάνωση, τον προσιτό χώρο στάθμευσης, το καθαρό και όμορφο περιβάλλον, τους ποιοτικούς και νόστιμους εκλεκτούς μεζέδες κεμπάπ, τις παραδοσιακές ορχήστρες που εμφανίστηκαν με παραδοσιακά όργανα (βιολί, λαούτο, ντέφι) και βεβαίως με το γλυκόπιοτο Ζαλοβίτικο κρασί. 
Στις εκδηλώσεις το παρόν έδωσαν, ο Βουλευτής μας κ. Κοψαχείλης Τιμ. , ο Δήμαρχος Γρεβενών κ. Δασταμάνης Γ. , ο Αντιπεριφεριάρχης Γρεβενών κ. Σημανδράκος Ευ. καθώς και ο Πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας κ. Ράπτης Ιωάννης. Επιπλέον, παραβρέθηκαν δημοτικοί και περιφερειακοί σύμβουλοι, ανάμεσα τους και οι χωριανοί μας κ. Δασκαλόπουλος Αντώνης και Καναβός Κώστας. 

Το Δ.Σ. αισθάνεται την ανάγκη να ευχαριστήσει θερμά τους χορηγούς για τη στήριξη τους καθώς ακόμη και όλους τους χωριανούς μας, που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Δ.Σ. για εθελοντική εργασία και χάριν όλων αυτών επετεύχθη η άριστη οργάνωση της εκδήλωσης.

Δίνουμε ραντεβού για του χρόνου με καλό καιρό!

Τετάρτη 12 Αυγούστου 2015

33η ΓΙΟΡΤΗ ΚΡΑΣΙΟΥ ΣΤΟ ΤΡΙΚΩΜΟ

Ο Φιλοπροοδευτικός Σύλλογος των Απανταχού Τρικωμιωτών "ο Άγιος Αθανάσιος" διοργανώνει τη γνωστή σε όλους, ΓΙΟΡΤΗ ΚΡΑΣΙΟΥ, με έντονο τοπικό χρώμα και λαογραφικό χαρακτήρα στο Τρίκωμο Γρεβενών.

Η γιορτή που έχει τις ρίζες της στα έθιμα και τις παραδόσεις του χωριού αποτελώντας ένα κορυφαίο πολιτιστικό γεγονός για το νομό Γρεβενών, θα πραγματοποιηθεί στις 21 & 22 Αυγούστου, ημέρες Παρασκευή και Σάββατο, αντίστοιχα, στον αύλειο χώρο του παλαιού δημοτικού σχολείου Τρικώμου. 

Το κρασί, όπως πάντα θα προσφέρεται 
άφθονο και Δ Ω Ρ Ε Α Ν ! 

Στις εκδηλώσεις θα εμφανιστούν χορευτικά τμήματα, που θα παρουσιάσουν παραδοσιακούς χορούς!


Τις εκδηλώσεις πλαισιώνουν οι ηπειρώτικες ορχήστρες:

Παρασκευή 21/8: Κλαρίνο: Γιαννακός Γιώργος , Τραγούδι: Δάσκαλος Νίκος - Παπαγεωργίου Νίκη, Βιολί: Πρεμέτης Θανάσης

Σάββατο 22/8: Κλαρίνο: Χαλιλόπουλος Θανάσης , Τραγούδι: Παπαγεωργίου Νίκη - Τζουμερκιώτης Δημήτρης

Καλή Αντάμωση!


Παρασκευή 31 Ιουλίου 2015

Από τον εορτασμό της Αγ. Παρασκευής 2015 (φωτογραφίες)

"Μες την Αγιά Παρασκευή..."
ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 2015
Και φέτος αξιωθήκαμε και τελέσαμε Θεία Λειτουργία στο ξωκλήσι της Αγίας Παρασκευής, ενόψει του εορτασμού του ναού. Μετά το πέρας του εκκλησιασμού, ακολούθησε αρτοκλασία και έπειτα προσφέρθηκαν διάφορα εδέσματα στους ευλαβείς προσκυνητές. Στη συνέχεια ανταλλάχθηκαν οι καθιερωμένες ευχές στους εορτάζοντες. Οι γυναίκες τηρώντας το έθιμο έστησαν χορό! 






Λόγω του σαββατοκύριακου η κίνηση ήταν ιδιαιτέρως αυξημένη. Στη γιορτινή και κατανυκτική ατμόσφαιρα δυναμικό παρόν έδωσαν τα πολλά μικρά παιδιά, που με περισσή χαρά παραβρέθηκαν στην λειτουργία. Όλοι μας, πιστεύουμε πως κάθε χρόνο η Αγία Παρασκευή θα μας δίνει τη χάρη της, ώστε να τηρούμε την θρησκευτική παράδοση απρόσκοπτα.  Το χωριό μας έχει παράδοση να τιμά την Αγία Παρασκευή σύσσωμο, στον ναίσκο που βρίσκεται πέρα από το ποτάμι.

Χρόνια Πολλά!
Και του χρόνου! 

Ακολοθούν μερικές φωτογραφίες:


Όπως κάθε χρόνο, η αναμνηστική φωτογραφία του 2015!









Πέμπτη 23 Ιουλίου 2015

Τιμή και Μνήμη στους Φονευθέντες Τρικωμιώτες του 1944

ΗΜΕΡΑ ΤΙΜΗΣ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΤΡΙΚΩΜΟ ΓΡΕΒΕΝΩΝ 
Με λαμπρότητα, για ακόμη μια χρονιά, ο Φιλοπροοδευτικός Σύλλογος των Απανταχού Τρικωμιωτών "ο Άγιος Αθανάσιος" σε συνεργασία με τους συγγενείς των θυμάτων, τέλεσαν την ετήσια επιμνημόσυνη δέηση στο μνημείο των Φονευθέντων υπό των Γερμανών (10-7-1944) στην θέση "Πέτρα Γκόγκη", την παρελθούσα Κυριακή 19/07, μετά και το πέρας της Θ. Λειτουργίας στον Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου. Η φετινή εκδήλωση λόγω της δύσκολης οικονομικής συγκυρίας ήταν λιτή, κινούμενη όμως σε πνεύμα σεβασμού στους πεσόντες συγχωριανούς μας. 


Με κάθε τιμή προς τους πεσόντες υπέρ πίστεως και πατρίδος τελέστηκε η επιμνημόσυνη δέηση από τον πατέρα Ευθύμιο, εφημέριο του χωριού μας κατά τους θερινούς μήνες. Ακολούθησε σιγή ενός λεπτού και κατάθεση στεφάνου. Στιγμές συναισθηματικής φόρτισης περιστοίχισαν  το χώρο του μαρτυρίου των φονευθέντων. Στο σημείο αυτό πρίν από 70 και πλέον έτη, το χωριό μας θρήνησε και έκλαυσε 13 θύματα, τους πατεράδες, τις μητέρες, τους παππούδες, τα αδέλφια. Στην δέηση μνημονεύτηκαν και τα ονόματα των 11 συγχωριανών μας που απεβίωσαν ως όμηροι στα Γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Μετά το πέρας της τελετής, ακολούθησε λιτός μπουφές με εδέσματα προσφοράς του συλλόγου και των συγγενών των θυμάτων.

Ζήτω η Ελευθερία! 

Αιωνία τους η Μνήμη!

παρακολουθήστε το σύντομο βίντεο (κάνοντας κλίκ):





Δευτέρα 6 Ιουλίου 2015

Τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος στο Τρίκωμο

Αποτελέσματα εκλογικού διαμερίσματος Τρικώμου 

Ομαλά διεξήχθη η διαδικασία του δημοψηφίσματος στο χωριό μας. Πανελληνίως κατά μεγάλη πλειοψηφία, της τάξης του 61,31%, υπερίσχυσε το ΟΧΙ έναντι του 38% , που απέσπασε το ΝΑΙ.

Στο χωριό μας τα αποτελέσματα ακολουθούν, ως εξής:

Εγγεγραμμένοι Εκλογείς292100%
Ψηφίσαντες Εκλογείς14148%
Αποχή15152%
Έγκυρα11840%
΄Ακυρα217%
Λευκά21%

1.ΌΧΙΌΧΙ6151.69%
2.ΝΑΙΝΑΙ5748.31%

Αξίζει να σημειωθεί πως η προσέλευση ξεπέρασε και την συμμετοχή του εκλογικού σώματος των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου, δεδομένων των καιρικών συνθηκών του χειμώνα στο χωριό. Στην εκλογική διαδικασία δεν μπορούσαν να συμμετάσχουν οι συγχωριανοί μας ομογενείς του εξωτερικού. Μεγάλη συμμετοχή υπήρξε από νεολαίους, που διατηρούν τα εκλογικά τους δικαιώματα στο χωριό, χαρμόσυνο γεγονός για το μέλλον! 

Ας ελπίζουμε πως θα έλθουν καλύτερες μέρες με εθνική ενότητα  για το καλό της Ελλάδας!
Καλό Καλοκαίρι!