.

.

Παρασκευή 31 Μαΐου 2013

"Ο Νερόμυλος, του Ζτάλιου Χρήστου"

Ο ΝΕΡΟΜΥΛΟΣ
(Μνήμες από Ζάλοβο)
     Τον νερόμυλο που είναι μία από τις αρχαιότερες μηχανές, τον χρησιμοποιούσε ο άνθρωπος από τα πολύ παλιά χρόνια, επειδή εκμεταλευόταν την δύναμη του νερού.
      Τα παλαιότερα χρόνια σε όλα τα ποτάμια και χωριά, υπήρχαν αρκετοί νερόμυλοι. Στο Ζάλοβο απ’ ότι ξέρω παλιά υπήρχαν τρείς, με πιο πρόσφατο τον μύλο του Ψάργια, ο οποίος ήταν μετά το γεφύρι του Αζίζ Αγά,και κοντά στα σύνορα με το Κοσμάτι. Το επάγγελμα του Μυλωνά ήταν για εκείνα τα χρόνια από τα πιό προσιδοφόρα. Οι συναλλαγές με τόν Μυλωνά δεν γινόταν με χρήματα, αλλά με ποσοστιαία συναλλαγή·δηλαδή η αμοιβή του καθοριζόταν με ένα ποσοστό επί της ποσότητας του αλεύρου που θα παρήγαγε. Το ποσοστό ήταν μικρό όταν η παραγωγή ήταν μεγάλη και μεγάλωνε όταν η παραγωγή ήταν λίγη. O μέσος όρος ήταν περίπου 6%. Το αλεύρι που κρατούσαν οι Μυλωνάδες σαν αμοιβή, το πουλούσαν σε ακτήμονες ή κάλυπταν με αυτό τις οικογενειακές τους ανάγκες. Οι νερόμυλοι είχαν την περισσότερη δουλειά μετά τον θερισμό και ιδιαίτερα τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο και τότε δούλευαν νύχτα μέρα. Τους νερόμυλους τους κτίζανε πάντα πολύ κοντά στα ποτάμια και φρόντιζαν το κτίσμα να προστατεύεται από τις φθινοπωρινές πλημμύρες των ποταμών. Η λειτουργία του νερόμυλου είναι σχετικά απλή και βασίζεται σε μια σειρά μεταδιδόμενων κινήσεων. Το νερό έρχεται στον νερόμυλο από το βαράρι με ορμή και δίνει ώθηση στην φτερωτή.
      Αυτή όπως περιστρέφεται δίνει κίνηση σ’ έναν άξονα ο οποίος γυρίζει την μυλόπετρα. Τρία είναι τα βασικά μέρη του νερόμυλου. Tο πρώτο είναι το πως θα έρθει το νερό στον μύλο και χρειάζεται να γίνει η δέση, το μυλοαύλακο, το βαράρι και το σιφούνι. Το δεύτερο είναι αυτό που δίνει κίνηση και είναι η φτερωτή, ο άξονας και τα εξαρτήματά τους. Και τρίτο είναι το αλεστικό μέρος που περιλαμβάνει τις μυλόπετρες, την σκαφίδα,την αλευροθήκη και άλλα βοηθητικά εξαρτήματα.

               ΤΑ ΜΕΡΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΜΥΛΟΥ
Η δέση: Τεχνητό φράγμα,που γινόταν λίγο μακριά από τον νερόμυλο και σε μεγαλύτερο υψόμετρο και την φτιάχνανε πάντα καλοκαίρι.
      Το μυλοαύλακο: Αυλάκι από το οποίο διέρχεται το νερό πού ξεκινάει από την δέση και καταλήγει στο βαράρι. Στην αρχή του μυλοαύλακου υπήρχε η παλκωσιά, που ήταν ένας ξύλινος φράχτης και ο οποίος εμπόδιζε κλαδιά και σκουπίδια να μπαίνουν στο αυλάκι. Μετά την παλκωσιά υπήρχε η κόφτρα, αυτή ήταν μια τομή στο αυλάκι που κανόνιζε την ποσότητα του νερού.
     Η Στέρνα (προαιρετική): Μεγάλη ρηχή δεξαμενή όπου συγκεντρωνόταν το νερό που ερχόταν από το μυλοαύλακο. Ο κάθε μυλωνάς προσπαθούσε να έχει όσο μπορούσε μεγαλύτερη στέρνα για να μην του λείψει το νερό και να έχει περισσότερη πίεση του νερού. ;Eτσι θά πετύχαινε να μην σταματήσει ο μύλος από έλλειψη νερού αλλά και θα δούλευε με περισσότερες στροφές, χάριν της αυξημένης πίεσης.
    Το βαράρι:είναι φτιαγμένο από ξύλο και έχει σχήμα κώνου, είναι φαρδύ στο επάνω μέρος και στενό στο κάτω. Κοντά στο έπάνω στόμιο υπάρχει μια ξύλινη κοίτη περίπου 60-70 εκατοστών που είναι τοποθετημένη στην κατάληξη του μυλοαύλακου. Μέσα σ’ αυτήν προσαρμόζεται η κόφτρα και με αυτήν διακόπτεται όποτε χρειάζεται η ροή του νερού προς το βαράρι. Όσο μεγαλύτερο είναι το βαράρι τόσο μεγαλύτερη είναι η πίεση του νερού που βγαίνει απο το σιφούνι.
    Το σιφούνι: Eίναι η απόληξη του βαραριού που στενεύει για να βγαίνει το νερό με πίεση· μπροστά από την τρύπα του σιφουνιού είναι τοποθετημένο το σταματήρι, ένα ξύλινο εξάρτημα που ανακόπτει ή ελευθερώνει την παροχή νερού προς την φτερωτή.
   Η φτερωτή: Eίναι ένα είδος τροχού που αποτελείται από δύο ξύλινους κύκλους εσωτερικό και εξωτερικό, έχει ξύλινα ή μεταλλικά πτερύγια όπου χτυπάει το νερό που βγαίνει από το σιφούνι. Η φτερωτή είναι τοποθετημένη μέσα στο ζουριό (χούνη) έναν θολωτό θάλαμο βάθους περίπου 1,5 μέτρου και στερεωμένη επάνω στην κατάντη ή κολόκα, (έναν κορμό από ξύλο καστανιάς). Στο κέντρο αυτού του κορμού υπάρχει μια υποδοχή όπου τοποθετείται η μπίλια·και επάνω στην μπίλια πατάει η κάτω άκρη του άξονα η οποία καταλήγει σε αιχμή. Με την τεχνική αυτή επιτυγχάνεται η λιγότερη δυνατή τριβή, έτσι το νερό χτυπώντας επάνω της βρίσκει αντίσταση και να αναγκάζει την φτερωτή να περιστρέφεται μαζί με το αδράχτι.
   Ο άξονας: Μεταλλικός η ξύλινος. Εάν είναι ξύλινος είναι από καστανιά και έχει ύψος 1,5 μέτρο περίπου συνδέει την φτερωτή με την πάνω μυλόπετρα, μεταδίδοντας την κίνηση από την μία στην άλλη. Ό άξονας στο κάτω μέρος είναι αιχμηρός και πατάει πάνω στην μπίλια, λίγο πιό πάνω κουμπώνει η φτερωτή, η οποία ουσιαστικά ζυγίζει το βάρος της επάνω του. Ό άξονας διέρχεται μέσα από την τρύπα που βρίσκεται στο κέντρο της κάτω μυλόπετρας, η οποία είναι ακίνητη. Στο σημείο εκείνο είναι στερεωμένος ένας ξύλινος δακτύλιος το αβρόχι ή αδράχτι, ο οποίος εφαρμόζει στο κενό που μένει στην οπή της κάτω μυλόπετρας. Το αβρόχι λειτουργεί ως Ρουλεμάν και εμποδίζει τις σταγόνες της φτερωτής να εισέρχονται στην επιφάνεια της κάτω μυλόπετρας και επίσης εμποδίζει το αλεύρι να διαφύγει κάτω στο ζουριό
    Οι μυλόπετρες: Είναι ίσως το σημαντικότερο τμήμα του όλου μηχανισμού ενός νερόμυλου.
Η ποιότητα του πετρώματος, η σωστή χάραξη τους, η ορθή τοποθέτηση της επάνω πέτρας ώστε να μην γέρνει ,είναι βασικά στοιχεία ώστε ο νερόμυλος να δουλεύει σωστά. Οι μυλόπετρες κατασκευάζονται από σκληρές πέτρες όπως γρανίτης η βασάλτης και έχουν σχήμα κυλίνδρου με διάμετρο 1,10 έως 1,30. Η κάτω μυλόπετρα είναι τοποθετημένη και καλά στερεωμένη επάνω σε ένα ξύλινο ορθογώνιο πλαίσιο 1,5 έως 2 μέτρα περίπου. Στο κέντρο της έφτιαχναν μια τετράγωνη τρύπα όπου θα
στηριζόταν ο κεντρικό άξονας το αδράχτι. Η κατασκευή αυτή είναι συχνά υπερυψωμένη σε σχήμα τραπεζίου και βρίσκεται ακριβώς πάνω απο το ζουριό το οποίο και σκεπάζει. Η επάνω μυλόπετρα η οποία είναι περιστρεφόμενη πατάει πάνω στην χελιδόνα και είναι μερικά εκατοστά λεπτότερη από την κάτω. Στο κέντρο της άνω μυλόπετρας υπάρχει μία οπή, η γούλα. Οι εσωτερικές επιφάνειες των μυλόπετρων είναι ελαφρώς κοίλες προς το κέντρο ώστε να σχηματίζεται κοιλότητα και εφάπτονται πλήρως όσο πλησιάζουν προς την περιφέρεια. Οι μυλόπετρες καλύπτονται περιφερειακά από ένα ξύλινο η μεταλλικό στεφάνι που λέγεται κόθωρος το οποίο βοηθάει στο να μην χύνεται το αλεύρι γύρω- γύρω, αλλά συγχρόνως συγκρατεί και τις πέτρες.
    Ό σταυρός. Είναι ένα εξάρτημα του μύλου με το οποίο γίνεται η ανύψωση ή το κατέβασμα της άνω μυλόπετρας, ώστε το άλεσμα να βγαίνει χοντρό η ψιλό ανάλογα με την χρήση για την οποία προορίζεται.Ό σταυρός αποτελείται από ένα τεράγωνο χοντρό δοκάρι του οποίου το ένα άκρο είναι συνδεμένο μέσω μεταλλικών ελλασμάτων με την δεξιά άκρη της κατάντης. Το επάνω μέρος που καταλήγει στο δεξιό μέρος του τραπεζίου που είναι τοποθετημένες οι μυλόπετρες και έχει υποδοχές για να συνδέεται με το κουντέλι (ένα εργαλείο ανύψωσης). Όταν λοιπόν ο Μυλωνάς θέλει να σηκώσει την μυλόπετρα, κινεί τον σταυρό,πιέζοντας το κουντέλι προς τα κάτω.
   Ή σκαφίδα: Είναι μια ξύλινη κάσα σε σχήμα κώνου,την τοποθετούσαν πάνω ακριβώς  από την επάνω από την μυλόπετρα· εκεί μέσα ρίχνεται το σιτάρι που προορίζεται για άλεσμα.
Στο κάτω άκρο της σκαφίδας υπάρχει μία τρύπα απ’ όπου καταλήγει το σιτάρι στον κούτλα. Ό κούτλας ή καρύδι είναι ένα ημισφαιρικό κασάκι από ξύλο με στόμιο μπροστά. Με το τρεμμούλιασμα του κούτλα ο καρπός πέφτει λίγος-λίγος μέσα στην γούλα, απ’ όπου ο καρπός εισχωρεί ανάμεσα στις μυλόπετρες για να κονιορτοποιηθεί. Αν έπεφτε υπερβολικά πολύς τότε ο μύλος θα μπούκωνε και θα σταματούσε. Το κορπολόι ή ρεγουλατόρος ήταν ένας στρόφαλος στην μπροστινή πλευρά της σκαφίδας και με το σκοινί αυτό ρύθμιζε ο Μυλωνάς πως να πέφτει ο καρπός, πολύς ή λίγος. Όταν ο καρπός έπεφτε πολύς το αλεύρι γινόταν χοντρό και όταν ο καρπός έπεφτε λίγος τότε το αλεύρι γινόταν ψιλό.
      Η αλευροθήκη: Είναι ένα ξύλινο κιβώτιο που τοποθετείται εμπρός από τις μυλόπετρες. Στο επάνω μέρος είναι ανοιχτό και το ύψος του είναι όσο είναι η απόσταση της κάτω μυλόπετρας από το έδαφος. Στην αλευροθήκη συγκεντρώνεται το αλεύρι που εκτινάσσεται κατά την άλεση από το άνοιγμα του κόθωρου (του στεφανιού).
                          ΑΛΛΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΚΑΙ ΕΞΑΡΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΝΕΡΟΜΥΛΟΥ.
     Το βαρδάρι, μιά ξύλινη βέργα που δημιουργεί τους κραδασμούς για να ρέει σιγά σιγά το σιτάρι στην γούλα. Το μυλοκόπι, σφυρί γιά να χαράζονται οι μυλόπετρες γιατί με την συνεχή χρήση λειαίνονται. Σέσουλα, με αυτήν ο Μυλωνάς μαζεύει το σιτάρι από την αλευροθήκη και το βάζει στα σακιά. Κουντέλι, είναι φτιαγμένο από δύο ξύλινα κοντάρια μεγάλης αντοχής και τριχιά· χρησιμοποιούνται για να ανασηκωθεί η μυλόπετρα. Κουσμίλιες, χρησιμεύουν για να γίνουν κοίλα κάποια ξύλινα εξαρτήματα του μύλου. Σφυρί για να σπάζει το πουρί που πιάνει η φτερωτή. Ο τρίποδας είναι ένα ξύλινο χαμηλό τραπέζι στο οποίο στηρίζουν την πάνω πέτρα όταν πρόκειται να την χαράξουν. Ο παπάς είναι ένας ξύλινος κύλινδρος όπου τοποθετούσαν την πάνω μυλόπετρα και μπορούσαν έτσι κυλώντας τον εύκολα να την μετακινούν.
     Λόγω της μακροχρόνιας χρήσης του νερόμυλου μέσα στούς αιώνες, είναι φυσικό να έχουν πλαστεί πολλές φανταστικές ιστορίες και θρύλοι για αυτόν. Ο λαός πίστευε ότι στον μύλο ζούσαν διάβολοι, ξωτικά,καλικάντζαροι, και κάθε λογής δαιμονικά.
Χρήστος Ζτάλιος

Παρασκευή 17 Μαΐου 2013

Επισκέψεις του νέου Δ.Σ. του Φιλοπροοδευτικού Συλλόγου Τρικώμου Γρεβενών σε Δήμαρχο και Αντιπεριφεριάρχη.


Το νέο Δ.Σ. του Φιλοπροοδευτικού Συλλόγου των Απανταχού Τρικωμιωτών «Ο ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ», πραγματοποίησε την Παρασκευή 17 Μαΐου, εθιμοτυπικές επισκέψεις στο Δήμαρχο Γρεβενών κ. Κουπτσίδη Δημοσθένη καθώς και στον Αντιπεριφεριάρχη κ. Δασταμάνη Γεώργιο. Στις συναντήσεις, ο πρόεδρος του Δ.Σ., κ. Φραγκίδης Παναγιώτης, εξέφρασε το γεγονός, πως αποτελεί επιτακτική ανάγκη η συνεργασία των φορέων με το σύλλογό μας, για την προβολή και την ανάδειξη του πολιτισμικού  πλούτου, της παράδοσης, των ηθών και των εθίμων του τόπου μας. Οι συναντήσεις διενεργήθηκαν σε θετικό κλίμα με σκοπό την καλή συνεργασία. Τα μέλη του Δ.Σ. ενημέρωσαν τους αιρετούς, για τις δράσεις που πρόκειται να υλοποιηθούν από το σύλλογό μας , το προσεχές καλοκαίρι, με κυριότερη την «31η Γιορτή Κρασιού Τρικώμου», που κάθε χρόνο προσελκύει πλήθη επισκεπτών. 
Ο κ. Δήμαρχος, κατέληξε πως θα είναι αρωγός σε κάθε δραστηριότητα του συλλόγου μας και δεσμεύτηκε πως οι εργασίες αναπαλαίωσης και συντήρησης στο παλαιό δημοτικό Σχολείο Τρικώμου, έδρα του συλλόγου μας, θα ολοκληρωθούν το καλοκαίρι, καθώς το πρόγραμμα ΕΠΑΔΥΜ που είναι ενταγμένο έλαβε γενναίες εισφορές. Ο κ. Δήμαρχος ακόμη, τόνισε πως θα αποτελέσει προτεραιότητα για τη δημοτική αρχή η συνεργασία με τους φορείς της παράδοσης του τόπου μας και η ενίσχυση δράσεων που προάγουν το πνεύμα και τον πολιτισμό. Ο κ. Αντιπεριφεριάρχης δήλωσε την στήριξη του στο σύλλογο και τόνισε ότι η Π.Ε. Γρεβενών θα είναι δίπλα μας. 

Τρίκωμο, 17-5-2013
Για το Δ.Σ. του συλλόγου,
 Ο Πρόεδρος,                                                                          Ο Γραμματέας,
Φραγκίδης Παναγιώτης                                                           Τσακνάκης Κωνστανίνος

Τετάρτη 15 Μαΐου 2013

"Μασλάτι Νο11. Τα πιταλουμένα μπλάρια", του Ζτάλιου Χρήστου


Μασλάτι Νο 11. Τα πιταλουμένα μπλάρια.
(Μνήμες από Ζάλοβο)
       Πασκαλιά στου χουριό κι μαζώχκι πουλύς κόσμους απ’ τς πόλεις, γιά να γιουρτάσ’αυτές τς’ χρουνιάρις μέρις. Η πασκαλιά φέτου έπιφτι τουν Μάη ,ου κιρός πουλύ καλός κι όταν δεν είχι ακκλησιά όλ’ έφκιαναν βόλτις τριούρ απ’ του χουριό μέσ’ στά πρασνάδια κι τα λουλούδια,κι πλιότιρου πάϊναν στού ξουκκλήσ’ τ’ Αη Θανάσ’ που είχι κι βρύσ’.
     Δυό σπουδαγμέν’ ξικόπκαν απ’ τς αλνούς κι πήγαν κατά τ’ βρύσ’να πιούν νιρό κι νά πούν τα θκάτς.
       Μάλιστα ήταν κι συμμαθητές στου Δημοτικό σκουλειό κι είχαν να δουκ(ι)θούν πουλλά απ΄τ’ ζουή τς παλιά στου χουριό. Αφού ήπιαν νιρό συνέχ(ι)ζαν να λέν για τα παλιακά. Ικείν ν ώρα φάνκει νάρχιτι πέρα απ΄τ΄αυγότουπου ου Μήτσιους μι τα μπλάρια που ήταν κι αυτός συμμαθητής μ’αφνούς τς δυό,μόγκι πού ήταν ντ'βάρ στα γράμματα κι απόμκει στου χουριό να βουσκάει γίδια, ινώ οι άλλ΄δυό ήταν γραμματζμέν, oυ ένας γιατρός κι ου άλλους δικηγόρους κι μάλιστα στ’ Σαλουνίκ(η).
        -Ρε συ! Ο Μήτσος δεν είναι αυτός με τα μουλάρια που κατεβαίνει;Λέει ου ένας.
     -Ναί ρέ ο Μήτσος είναι! Κάτσε θά σπάσουμε πλάκα τώρα. Λέει ου άλλους.
     Μόλις ζιούγουσι στ’ βρύσ’ ου Μήτσιους, τούν λέει ου ένας απ΄ αφνούς.
     -Γειά σου Μήτσο λεβεντιά !!!
     -Βρε βρε! Καλώς τα πιδιά,χρόνια πουλλά κι καλά!Τι φκιάντι; Ήρθιτι για τν Πασκαλιά; Του δουκιέστι κάπου –κάπου του χουριό γλέπου!
    -Ε! Βέβαια ρε Μήτσο,ξεχνιέται το χωριό και τα ωραία του. Εσύ πως τα πάς;
    -Ε ! Πως να πάει ιδώϊα στου χουριό,γίδια, πρόβατα, μπλάρια, αρνίτια, μάλλ χουζμέτια! Ιγώ δεν τα κατάφιρα σαν κι σας να σπουδάξου,γιατί ήμαν Βόϊδ στου σκουλειό, ινώ ισείς γίνκιτι μιγάλ’ κι τρανοί έ!
      -Ε ! Δεν πειράζει μωρέ Μήτσο όλες οι δουλειές είναι καλές. Αλήθεια, ποτίζεις καθόλου τα μουλάρια σ’αυτήν την βρύση;
     -Ναί ,όποτι πιρνώ απ’ ιδώ κι διψούν τα πουτίζου.
     -Μήτσο ξέρεις ότι το νερό της βρύσης εδώ έχει σίδηρο; Είπι με ύφος ου σπουδαγμένους.
     -Αμ τι δεν ξέρου! Τώραϊα του ξέρου ιγώ, ιδώ κι τόσα χρόνια του ξέρου!
     Οι άλλ’ δυό που ήθιλναν να κάν’ τς έξυπν’ξαφνιάσκαν κι τουν ξαναρουτούν .
     -Δηλαδή θέλεις να μάς πείς ότι έχεις υπ’ όψιν σου πως το νερό αυτό περιέχει σίδηρο;
      -Ναί βρε Χριστιανέ μ’ σι λέου! Να τήρα τα μπλάρια! Διψασμένα έρχουντι πιταλουμένα φέβγν!Είπι ου Μήτσιους κι κίντσι νά φύγ(ει).
       Απόμκαν ουδεέτς οι σπουδαγμέν’.
Χρήστος Ζτάλιος

Παρασκευή 10 Μαΐου 2013

Επίσκεψη Δημάρχου στο έργο: «Ανάπλαση – Αναβάθμιση οικισμού Τρικώμου»

Ο Δήμαρχος Γρεβενών Δημοσθένης Κουπτίδης, συνοδευόμενος από την Αντιδήμαρχο Ανάπτυξης και Έργων ΕΣΠΑ κα Αικατερίνη Πέτρου και τον Πρόεδρο της Τοπικής Κοινότητας Τρικώμου κ. Ιωάννη Ράπτη, επισκέφτηκε την Πέμπτη 9 Μαΐου 2013 την Τοπική Κοινότητα Τρικώμου όπου και ενημερώθηκε για την πορεία του έργου : "Ανάπλαση - Αναβάθμιση οικισμού Τρικώμου" από τον εκπρόσωπο της αναδόχου εταιρίας. Το έργο είναι προϋπολογισμού μελέτης 275.000,00Ε, η χρηματοδότηση του γίνεται από το Πρόγραμμα "Αγροτική Ανάπτυξη της Ελλάδας 2007-2013" και ανάδοχος, με έκπτωση 44,00% ανακηρύχθηκε η εταιρία "Κ/ξια Μητράκας Ν. Κων/νος - Μητράκα Ν. Μάρθα" με έδρα την Καστοριά. Ο προϋπολογισμός της σύμβασης ανέρχεται στο ποσό των 154.000,01Ε με το ΦΠΑ και έχει προθεσμία εκτέλεσης 18 μήνες.
Ο Δήμαρχος Γρεβενών, αμέσως μετά δήλωσε ικανοποιημένος από την πρόοδο των εργασιών και την τήρηση του χρονοδιαγράμματος (έχουν αποκαλυφθεί οι όψεις της πετρόχτιστης εκκλησίας και ξεκίνησαν οι εργασίες στο κάτω διάζωμα της πλατείας) και τόνισε ότι το έργο, το οποίο έχει ως στόχο τη βελτίωση και ανάπλαση κοινόχρηστων χώρων, είναι ιδιαίτερης σημασίας για τον οικισμό καθώς συμβάλει στην ποιότητα της καθημερινότητας των κατοίκων αλλά και των επισκεπτών.


Τρίτη 7 Μαΐου 2013

Το νέο Δ.Σ. του Φιλοπροοδευτικού Συλλόγου των Απανταχού Τρικωμιωτών "Ο ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ"

Χθες, Δευτέρα 6 Μαΐου μετά το πέρας της Λειτουργίας στον Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου Τρικώμου, ο Φιλοπροοδευτικός Σύλλογος των Απανταχού Τρικωμιωτών "Ο ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ" συνήλθε σε γενική συνέλευση στο παλαιό δημοτικό Σχολείο Τρικώμου για την καθιερωμένη εκλογοαπολογιστική γενική συνέλευση του συλλόγου, έπειτα από το πέρας της διετίας του απερχόμενου Δ.Σ.
Ο απερχόμενος πρόεδρος του Δ.Σ. Δασκαλόπουλος Γεώργιος, παρουσίασε το έργο της διετίας 2011-2013, που χαρακτηρίστηκε ως μια γόνιμη και δημιουργική θητεία. Βαθιά συγκινημένος, αποχώρησε από το βήμα ευχόμενος ο σύλλογος να προκόψει και να εξελιχθεί με την ενασχόληση νέων ανθρώπων στα κοινά. Μετά από 6 χρόνια ενασχόλησης στην πορεία του συλλόγου, ως ο μεγαλύτερος  εν ζωή πρόεδρος του συλλόγου, παρέδωσε τη σκυτάλη, ως επίτιμο πλέον μέλος. Ακολούθησαν αρχαιρεσίες για την ανάδειξη νέου Δ.Σ. και προέκυψε το παρακάτω σώμα:

Τακτικά μέλη:
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Φραγκίδης Παναγιώτης
ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ: Τσακνάκης Κωνσταντίνος
ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κουρπέτης Δημήτριος
ΤΑΜΙΑΣ: Βέκιος Στέφανος
ΜΕΛΟΣ: Τζάγιας Δημήτριος

Αναπληρωματικά μέλη: 
Ζτάλιου Φιλιώ (σύνδεσμος για Θεσσαλονίκη)
Ζτάλιος Δημήτριος

Εξελεγκτική επιτροπή:
Δασκαλόπουλος Γεώργιος (πρόεδρος)
Κατσαρός Ηλίας (μέλος)
Τσακνάκης Γεώργιος (μέλος)

Ευχομάστε καλή επιτυχία στο νέο Δ.Σ. και καλή συνέχεια στο απερχόμενο.
Χρόνια πολλά!