Τα έργα στο χωριό μας προχωρούν!

Σε ταχεία εξέλιξη βρίσκεται το έργο της ανάπλασης-ανακαίνισης του χωριού μας που περιλαμβάνει την συντήρηση και εξωραϊσμό των κεντρικών σημείων του χωριού μας. Το καμπαναριό (1898) και η εκκλησία αναπαλαιώθηκαν, η νέα πλατεία πλακοστρώνεται και ομορφαίνει και πολλές άλλες εργασίες ξεκινούν, στο προαύλιο του σχολείου, πάρκο στην εκκλησία κ.ά. 

Παρακάτω παρουσιάζουμε λίγες εικόνες από την πορεία των έργων:

"Νέα Βίντεο Σχετικά Με Τη Ζωή Στο Χωριό"

Η συλλογή βίντεο και φωτογραφιών που σχετίζονται με το χωριό συνεχίζεται. Το αρχείο του blog μας διαθέτει έναν μεγάλο αριθμό φωτογραφιών και αριθμεί συνολικά 85 βίντεο. Όσοι διαθέτουν υλικό που αφορά το χωριό μας ας επικοινωνήσει μαζί μας.

"Αεροφωτογραφίες του χωριού...!"

Οι αεροφωτογραφίες του χωριού μας λήφθηκαν από τον κ. Βαμβακίδη Νίκο προσφέροντάς τες στον Σύλλογο Γρεβενιωτών Θεσσαλονίκης. Ο Νίκος Βαμβακίδης είναι λάτρης της φύσης της ιδιαίτερης πατρίδας μας και επισκέπτεται πολύ συχνά τα χωριά μας, ιδιαίτερα το Σπήλαιο. Αγαπάει τον τόπο μας και τους ανθρώπους του και προσπαθεί πάντα να πετάει πάνω από τα περήφανα βουνά των Γρεβενών με το αεροπλάνο του. Η υπόσχεσή του είναι να μας χαρίσει ακόμη περισσότερες φωτογραφίες από το Νομό μας. Ο Σύλλογος Γρεβενιωτών Θεσσαλονίκης και ο Φιλοπροοδευτικός Σύλλογος Απανταχού Τρικωμιωτών "Ο Άγιος Αθανάσιος" τον ευχαριστούν θερμά.

Το κρασί υπέρ της μακροζωίας, γράφει η Τρικωμιώτισσα Βιβή Κατσαρού, διαιτολόγος-διατροφολόγος

Το κρασί υπέρ της μακροζωίας

Γράφει η Βιβή Κατσαρού, Διαιτολόγος Διατροφολόγος MSc, www.diaitorama.gr

Στην αρχαία Ελλάδα το κρασί δεν αποτελούσε απόσταγμα μόνο των σταφυλιών αλλά και των σταφίδων, των μήλων και άλλων φρούτων. Το κρασί έρεε άφθονο στα συμπόσια και αποτελούσε απαραίτητο στοιχείο για τη διασκέδαση των αρχαίων Ελλήνων. Παρά τις δύσκολες πολιτικές και οικονομικές συνθήκες ανά τους αιώνες, η αμπελοκαλλιέργεια και η οινοποιία στην Ελλάδα δεν έπαψε ποτέ να αποτελεί μία από τις πιο σημαντικές ενασχολήσεις του Έλληνα αγρότη. Από πολύ παλιά, στα χωριά της Μακεδονίας οι κάτοικοι στήριζαν ένα μεγάλο ποσοστό της οικονομίας τους στο αμπέλι και το κρασί.

Σύμφωνα με τον Βενιαμίν Φραγκλίνο: ‘Το κρασί είναι η μόνιμη απόδειξη ότι ο Θεός μας αγαπά και θέλει την ευτυχία μας’. Η αλήθεια είναι ότι και από διατροφικής απόψεως, το κρασί έχει να μας προσφέρει τεράστια οφέλη, δεδομένου ότι το πίνουμε με μέτρο. Ας δούμε αναλυτικά τη διατροφική αξία αυτού του εξαιρετικού ποτού, αλλά και ποια είναι η σωστή χρήση του, ώστε τα οφέλη της κατανάλωσής του να μη μετατραπούν σε επιπτώσεις.

Διατροφική αξία

Το κρασί περιέχει κυρίως αιθυλική αλκοόλη και υδατάνθρακες και ένα ποτήρι κόκκινου ξηρού κρασιού περιέχει περίπου 90 θερμίδες, ενώ Μαυροδάφνης 140. Τα συστατικά που το κάνουν τόσο ξεχωριστό και το κατατάσσουν στην κορυφή της λίστας των αλκοολούχων ποτών (από θρεπτικής άποψης), είναι οι φυτοχημικές ουσίες που περιέχει.

Τα φλαβονοειδή, βρίσκονται κυρίως στο δέρμα, τους μίσχους και τους σπόρους των σταφυλιών. Βρίσκονται δε, σε μεγαλύτερη περιεκτικότητα στο κόκκινο κρασί παρά στο λευκό, χαρακτηριστικό που καθιστά το κόκκινο ανώτερο.

Η ρεσβερατρόλη, βρίσκεται κυρίως στη φλούδα των σταφυλιών και ιδιαίτερα των κόκκινων. Σύμμαχος της μακροζωίας, η ρεσβερατρόλη με την ισχυρή αντιοξειδωτική της δράση, φαίνεται να προστατεύει από καρδιαγγειακά νοσήματα. Σε ορισμένες μελέτες με πειραματόζωα φαίνεται να προστατεύει από νευροεκφυλιστικές παθήσεις όπως η νόσος Alzheimer. Ευρήματα από άλλες μελέτες αναδεικνύουν την προστατευτική της δράση και παρόλο που δεν υπάρχουν ακόμη επαρκή δεδομένα για τη δράση της στον άνθρωπο, αποτελεί μια πολλά υποσχόμενη ουσία.

Η μέτρια κατανάλωση κρασιού φαίνεται να προστατεύει από την εμφάνιση ορισμένων μορφών καρκίνου. Η κύρια ευεργετική δράση του κρασιού ωστόσο αναφέρεται στην ικανότητά του να αυξάνει την καλή χοληστερίνη HDL, που προστατεύει από την κακή LDL. Επίσης, προστατεύει από τη δημιουργία θρόμβων στα αγγεία.

Ποσότητα κατανάλωσης κρασιού

Για τους άντρες, συστήνεται να πίνουν έως 2 αλκοολούχα ποτά την ημέρα και για τις γυναίκες, έως 1. Στις ποσότητες αυτές, μπορούν να αποκομίσουν τα παραπάνω οφέλη του κρασιού χωρίς κανένα κίνδυνο για την υγεία τους. Όταν όμως πίνει κανείς μεγαλύτερες από τις συνιστώμενες ποσότητες και πολύ συχνά, τότε μιλάμε για κατάχρηση αλκοόλ, που συνοδεύεται από ήπιες έως σοβαρές επιπτώσεις. Συγκεκριμένα, αυξάνεται ο κίνδυνος για: αντοχή και εξάρτηση (αλκοολισμός), γαστρίτιδα, πεπτικό έλκος, κίρρωση του ήπατος, καρδιαγγειακά νοσήματα, ορισμένες μορφές καρκίνου αλλά και ατυχήματα. Πέρα από τις επιπτώσεις στην υγεία, η κατάχρηση δημιουργεί και προβλήματα στο οικογενειακό και εργασιακό περιβάλλον. Γι’ αυτό, ο καθένας μας οφείλει να είναι προσεκτικός στη χρήση του αλκοόλ ώστε επωφελείται τα μέγιστα. 

"Ο Σύλλογος Γρεβενιωτών Κοζάνης στην 3Ιη Γιορτή Κρασιού, γράφει ο Βασίλης Αποστόλου παρουσιάζοντας σημαντικά ιστορικά στοιχεία για το Τρίκωμο"

Ο Σύλλογος Γρεβενιωτών Κοζάνης "Ο Αιμιλιανός" πραγματοποίησε την Παρασκευή 23 Αυγούστου 2013 χορευτική παράσταση στα πλαίσια της 31ης Γιορτής Κρασιού στο Τρίκωμο Γρεβενών καλεσμένος του συλλόγου των απανταχού Τρικωμιωτών "Ο Άγιος Αθανάσιος". Πριν φτάσουμε στον οικισμό επισκεφθήκαμε το τρίτοξο πέτρινο γεφύρι του "Αζιζ Αγα" επί του Βενέτικου ποταμού, χτισμένο το έτος 1727. Χαρακτηριστικό του γεφυριού το ύψος του κεντρικού τόξου ύψους 14,40 μέτρων το μεγαλύτερο της Μακεδονίας, το πλάτος 2,20 το μήκος του καταστρώματος 77 μέτρων το οποίο συνέδεε την Ήπειρο με τη Μακεδονία.

Φτάνοντας στον τόπο της εκδήλωσης εντυπωσιαστήκαμε από τον περιβάλλοντα χώρο, το πέτρινο σχολείο το οποίο χρησιμοποιείται ως χώρος πολλαπλών χρήσεων του συλλόγου, ο καλαίσθητος αύλειος χώρος, η παιδική χαρά, η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, το κατασκευαζόμενο πέτρινο καμπαναριό της μικρής πλατείας, το καφενείο, η ταβέρνα, οι φιλόξενοι κάτοικοι, τα περιποιημένα σπίτια με τις ανθοστολισμένες αυλές, η ψησταριά με τις πολλές σουγλιμάδες, η άριστη υλικοτεχνική υποδομή του συλλόγου. Συνάντησα το συνάδελφο Ηλία Κατσαρό, το Χρήστο Ζτάλιο γνωστό από τις δημοσιεύσεις στον ηλεκτρονικό τύπο για το χωριό του το Τρίκωμο που τόσο πολύ τιμά και το προβάλλει αδιαλείπτως. Εκεί και ο Τρικωμιώτης Χρήστος Αναστασίου πρώην πρόεδρος του Συλλόγου.

Την εκδήλωση παρουσίασε ο φερέλπις νέος, μαθητής λυκείου, Γιώργος Καράντζιος μέλος της χορευτικής ομάδας του συλλόγου Γρεβενιωτών, που τόσο πολλά προσφέρει στην ανάδειξη, προβολή της ιστορίας του Τρικώμου, στη διατήρηση της παράδοσης, στην ανάπτυξη του χωριού του. Ακολούθησε χαιρετισμός του προέδρου του συλλόγου Φραγκίδη Παναγιώτη ευχαριστώντας του κατοίκους για την παρουσία τους στην ενιαύσια γιορτή κρασιού που ανελλιπώς πραγματοποιείται για τριάντα ένα (αρ. 31) χρόνια, στους εθελοντές. Στη συνέχεια το λόγο έλαβε ο πρόεδρος του Συλλόγου Γρεβενιωτών Κοζάνης κ. Δημήτριος Μπουκάλης με χαιρετισμό προς τους Ζαλοβίτες, τονίζοντας την προσπάθεια του συλλόγου να διατηρήσει και να μεταδώσει την πλούσια γρεβενιώτικη μουσικοχορευτική παράδοση, τα ήθη και έθιμα στην Κοζάνη.

Τα τραγούδια που χορέψαμε τα προλόγισε ο χοροδιδάσκαλος και πανεπιστημιακός Νίκος Βαβρίτσας με ειδίκευση στη διδακτική των ελληνικών παραδοσιακών χορών τονίζοντας τα παρακάτω τα οποία φρονώ ότι πρέπει να δημοσιευτούν. 

Κίνικ: Στρωτός χορός, χορεύεται στο Περιβόλι στον τρανό χορό στην ομώνυμη τοποθεσία

Τότσας: Τρικωμιώτικος πασχαλινός τραγουδιστός χορός. Στους τραγουδιστούς χορούς βασίστηκε ο κύριος κορμός της μουσικοχορευτικής παράδοσης, 

Στρωτός: Αντιπροσωπευτικός χορός των Γρεβενών.

Όρλικας: Τσάμικος της περιοχής των Γρεβενών και ιδιαίτερα του ορεινού όγκου.

Λεωνίδας: Το ποιητικό θέμα αναφέρεται στον κλεφταρματωλό Λεωνίδα που σκοτώθηκε από τους τούρκους το 1880 ανάμεσα στη Βλάστη και τα Νάματα. Χορεύεται με πολύ λεβεντιά.

Γάιντα-Γαιντοπούλα: Χορός στα τρία με ωραίες μελωδικές φωνές.

Αρβαντιτόβλαχα: Συναντάται σε αργή και γρήγορη ρυθμική μορφή.

Συγκαθιστός: Σύμφωνα με το Σίμο Καρά ο ρυθμός είναι αρχαιοελληνικός.

Ευχαριστούμε το σύλλογο για τη φιλοξενία και τον συγχαίρουμε για την άρτια διοργάνωση της εκδήλωσης.

ΙΣΤΟΡΙΚΑ

Το Ζάλοβο αναγνωρίστηκε έδρα κοινότητος το 1918 και σ' αυτή προσαρτήθηκε και ο συνοικισμός Παρόρειο. Μετονομάζεται σε Τρίκωμο το 1927.

Στις πρώτες βουλευτικές εκλογές του 1915 ψήφισαν στην δημοτική σχολή Σπηλαίου μαζί με τα χωριά Τίτσα (Ζιάκας), Λεπενίτσα (Περιβολάκιον), Ριάχοβον (Παρόρειον), Κοσμάτι, Παλαιοχώρι (Σταυρός).

Στον κώδικα της Μονής Αγίου Νικάνορα συναντάμε δύο αφιερωτές.

Στις κοινοτικές εκλογές του 1925 ψήφισαν 105 άρρενες, σημαντικός αριθμός, και ψηφίστηκαν οι Χρήστος Βλάμης με 72 σταυρούς, Βασ. Βαβίτσας 68, Δημ. Αθ. Σιάλιος 61, Αθ. Καναβός 43, Νικ. Λαμπρόπουλος 38, Δημ. Μπήλιος 37, Κων. Κουτλής 36, Γεώργιος Παπαθανασίου 33, Ιωάννης Κ. Παπακώστας 33. 

Τα καρπερά χώματα, το επικλινές του εδάφους ευνοούν την αμπελοκαλλιέργεια. Πρωτοστατούν στην ίδρυση του Πανεπαρχιακού Αμπελουργικού Συλλόγου Γρεβενών το 1926. Από τα 45 ιδρυτικά μέλη τα 22 είναι Ζαλοβίτες, μεταξύ των ιδρυτικών μελών ο Κώστας Ταλιαδούρης ως γραμματέας μετέπειτα πολιτικός και ιδρυτής της Νομαρχίας Γρεβενών. Σύμφωνα με τον Εκλογικό κατάλογο της υποδιοικήσεως Γρεβενών που συντάχθηκε το 1914 ήταν εγγεγραμμένοι 156 αρρένες με ποικιλία επαγγελμάτων μεταξύ των οποίων οι 57 ήταν αμπελουργοί. 

Στην έκθεση του Επιθεωρητή Γ. Σακελλάρη που συντάχθηκε το Δεκέμβριο του 1941 γράφει συγκεκριμένα: " Το χωρίον τούτο εκτίσθη το 1750 ελέγετο δε Ζάλοβον (πολλοί λόφοι). Αι πρώται οικογένειαι, αιτίνες ίδρυσαν το χωρίον ήσαν πρότερον διεσκορπισμέναι εις πέριξ συνοικισμούς των οποίων ερείπια υπάρχουν σήμερον. Συνεκεντρώθησαν δε ενταύθα δια λόγους ασφαλείας. Παλαιότερα εκκλησία του χωρίου, ήτις ήτο εκτισμένη μάλλον υπό την γην.... κατεστράφη ανεγερθείσης νέας τοιαύτης του Αγίου Γεωργίου το 1848. Εκ της παλαιάς εκκλησίας διεσώθηκαν μερικαί εικόνες κατασκευασμέναι το 1778. Το σχολείο ως συνέβαινε κατά τους χρόνους της Τουρκοκρατίας απετέλει αναπόσπαστο τμήμα της εκκλησίας. Οι κάτοικοι έλαβον μέρος εις τας ενόπλους εναντίον τβν Τούρκων εξεγέρσεις. Το 1853 εγκατέλειψαν μάλιστα το χωρίον των και συγκεντρώθησαν μετά των οικογενειών των στο Σπήλαιον, όπου έλαβον μέρος εις τας εναντίον των Τούρκων μάχας. Συναφθείσης της συνθηκολογήσεως Ζιάκα και Τούρκων κατέφυγον εις Στερεά Ελλάδα, επιστρέψοντες αφού εδόθη εκ μέρους των τουρκικών αρχών αμνηστεία".

Σύμφωνα με Κοινοτικό Δελτίο Απογραφής που συντάχθηκε από τον πρόεδρο Μιχαήλ Ποράβα το 1945 λαμβάνουμε τις παρακάτω πληροφορίες :κατοικίες 132 και στο Παρόρειο 23. Πληθυσμός 638 και στο Παρόρειο 137. Κατεστράφησαν ολοσχερώς 31 οικείες, 1 εκκλησία, 1 δημοτικό σχολείο και  2 στο συνοικισμό Παρορείου δια πυρπολήσεως υπό των γερμανών στις 19 Ιουλίου 1944. Θύματα 12 άνδρες, 4 γυναίκες και  5 παιδιά. 

"Οι Φωτογραφίες της 31ης Γιορτής Κρασιού Τρικώμου 2013"

Ζαλοβίτικα Μασλάτια. Νο. 13 "ο Δασικός", γράφειο ο Χρ. Ζτάλιος

 Μασλάτι Νο.13 ο Δασικός.

   (Μνήμες από Ζάλοβο)

   

      Ο Παππούς Χαρίσης ήταν το πειραχτήρι του   χωριού. Του άρεσε να πειράζει όλους τους χωριανούς και μάλιστα να κάνει φάρσες σε όλους. Και τι δεν έκανε,από επιγραφές σε εξώπορτες σπιτιών όπου έγραφε τις νύχτες και ξυπνώντας οι χωριανοί  το πρωΐ έβλεπαν στις εξώπορτες  τους άλλος, Εστιατόριο,άλλος πατσατζίδικο καί ότι μαγαζί  μπορούσε να φαντασθεί κανείς. Μέχρι και τον πεθαμένο έκανε μιά φορά μπαίνοντας μέσα στο φέρετρο και πετάχτηκε τρομάζοντας όλους αυτούς που τον κλαίγανε. Δεν υπήρχε φάρσα που να μην την είχε κάνει.

   Όλοι θέλανε να τον βάλλουνε στήν θέση του κάνοντας και σ΄αυτόν μιά γερή φάρσα· και η ευκαιρία δέν άργησε να έρθει ένα καλοκαίρι που κάποιος από το χωριό, έκανε γαμπρό στήν κόρη του κάποιον άγνωστο ο οποίος  σπούδαζε  υποκριτική. Συνεννοήθηκαν λοιπόν ο καινούργιος γαμπρός να έπαιζε τον ρόλο του Δασικού και νά έγραφε τον παππού Χαρίση γιά παράνομη ξύλευση.

    Και έτσι ένα πρωΐ αφού είδανε τον Παππού Χαρίση νά πηγαίνει γιά ξύλα, στείλανε τον δήθεν Δασικό να παίξει τον ρόλο του δυό χιλιόμετρα πριν την είσοδο του χωριού. Ο Χαρίσης αφού έκοψε τα ξύλα καί τα φόρτωσε στο Γαϊδουράκι,ξεκίνησε γιά το χωριό ξέγνοιαστος. Κόντεβε να φτάσει στο χωριό,όταν τον σταμάτησε ο Δασικός και σοβαρά σοβαρά του είπε:

   -Γιατί Παππού το κάνεις αυτό; Δεν ξέρεις ότι απαγορεύεται;

   Εκείνος τάχα απορημένος τότε απάντησε:

   -Τί έκαμα βρε πιδί μ’;

   -Παππού έκοψες παράνομα ξύλα από το δάσος!!

   -Όχ(ι) βρε πιδίμ, ιγώ τα ξύλα τάκουψα απ΄τ’αλμάκια που έχου στου θκόμ τ΄αμπέλ ,γιατί είχαν τρανέψ’ κι κάθουνταν απάν τα πλιά κι μ’έτρουγαν τα σταφύλια!!

   -Παππού άστα αυτά! Έκανες παράνομη ξύλευση και θα σε γράψω. Θα σε κάνω μήνυση!

  - Μή βρε πιδίμ, μη μι βάντς΄σι τέτιοι μπιλιάδις!

   -Παππού, πές μου πώς λέγεσαι και από που είσαι;

   -Μη βρε πιδούλι μ’σι λέου, μη μι κάντς μήνυσ’!

   -Δεν μπορώ Παππού, θα σε κάνω μήνυση.

   -Μη βρε πιδίμ καλό! Δεν μπουρώ να κατιβώ στου Γριβινό, μι πιάν τ’ αμάξ’ κι γένουμι ντίπ κρούπ απ’ ν’ αντράλα!

   -Δεν γίνεται Παππού,το καθήκον βλέπεις.

   Ο Χαρίσης τότε το πήρε απόφαση πως δεν γίνεται να γλιτώσει την μήνυση. Έδωσε τα στοιχεία του και μετά χτύπησε ελαφριά το γαϊδουράκι του για να φύγει. Δεν έκανε όμως πάνω απο πέντε βήματα, όταν του κατέβηκε η φαεινή ιδέα. Σταμάτησε το γαϊδουράκι του καί γύρισε νταϊλίδικα πρός τον Δασικό παρά τα 86 του χρόνια και είπε:

   -Έι! Που είσι ρα! Να μι κάντς μήνυσ’! Να μι κάντς αλλά να ξέρτς, ώσπου να ρθούν οι κλήσεις κι ώσπου να γένν’ τα δικαστήρια ιγώ θάχου πιθάν’κι συ θα έχ(ει)ς πάρ’ του πλί μ’ ρα! Άκσις; Άκσα πέμι!

   Και προχώρησε ατάραχος, αφήνοντας τον δήθεν Δασικό να γελάει πίσω του.

   Στην πλατεία του χωριού όλοι περίμεναν  τον Χαρίση,να μάθουν πως πήγε η κλήση. Ο χαρίσης ατάραχος και εμφανώς στενοχωρημένος ερχόταν πίσω από το γαϊδουράκι του. Οι χωριανοί τον πλησίασαν και γελώντας τον ρωτούσαν αν συνάντησε τον Δασικό και αν τον έγραψε. Ο Χαρίσης δεν έβγαλε κουβέντα και με σκυφτό το κεφάλι συνέχισε το δρόμο γιά το σπίτι του.

                                                                                                                                     

Χρήστος Ζτάλιος