.

.

Παρασκευή 25 Απριλίου 2014

Συγχαρητήριο μήνυμα προς τον Αρχηγό της Ελληνικής Αστυνομίας κ. Τσακνάκη Δημήτριο

Ο Φιλοπροοδευτικός Σύλλογος των Απανταχού Τρικωμιωτών "ο Άγιος Αθανάσιος" συγχαίρει θερμά τον συγχωριανό μας κ. Δημήτριο Τσακνάκη που προήχθη, προ ολίγου καιρού, 
στην Αρχηγεία της Ελληνικής Αστυνομίας. 
Ο κ. Τσακνάκης έχει αποδείξει πολλαπλές φορές την αξία του στο σώμα, σε όλους τους θώκους που εχρημάτισε μέχρι σήμερα. Είναι αντάξιος της θέσης που έλαβε, καθότι καθημερινά εργάζεται για την ασφάλεια των πολιτών, το κοινό καλό και την έννομη τάξη. 
Του ευχόμαστε από καρδιάς καλή επιτυχία στα υψηλά καθήκοντα που ανέλαβε. Είμαστε πεπεισμένοι πως η έλευση του στην αρχηγεία θα συμβάλει στην δίκαιη και ορθή διοίκηση της ΕΛ.ΑΣ. Κλείνοντας, του μεταφέρουμε τη χαρά όλων των χωριανών για το χαρμόσυνο γεγονός καθώς ακόμη τις ευχές τους για υγεία και καλή δύναμη! 

Το παρόν μήνυμα θα έχει την θέση επίσημης επιστολής.

"Ο Σύλλογος μας μόλις στις 24-08-2013, έπειτα από ομόφωνη απόφαση του Δ.Σ., βράβευσε τον κ. Τσακνάκη για την πολυετή προσφορά του στην Ελληνική Αστυνομία ως Αντιστράτηγο τότε, κατά τις εκδηλώσεις της 31ης Γιορτής Κρασιού στο Τρίκωμο."
Φωτογραφία από την Βράβευση.

Λίγα λόγια για τον Δ. Τσακνάκη (βιογραφικό σημείωμα): 

Ο Δημήτριος Τσακνάκης γεννήθηκε στο χωριό Τρίκωμο Γρεβενών το έτος 1957. Κατατάχθηκε στο Σώμα της πρώην Χωροφυλακής το έτος 1976 και αποφοίτησε από την σχολή Αξιωματικών το έτος 1985.
Με το βαθμό του Υπαστυνόμου και του Αστυνόμου Β’ υπηρέτησε στη Διεύθυνση Αστυνομικών Επιχειρήσεων Θεσσαλονίκης και από τον Ιανουάριο του 1987 στην Υποδιεύθυνση Δίωξης Ναρκωτικών Θεσσαλονίκης, μέχρι και τον Μάρτιο του 1994.
Στη συνέχεια μέχρι και το Μάρτιο του 2000, με τον βαθμό του αστυνόμου Α’, υπηρέτησε ως Διοικητής σε μάχιμες Υπηρεσίες της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Θεσσαλονίκης.
Επιλέχθηκε για τη στελέχωση της Υποδιεύθυνσης Εσωτερικών Υποθέσεων Βορείου Ελλάδος, στην οποία υπηρέτησε ως Προϊστάμενος του Τμήματος Ερευνών και Δίωξης, μέχρι τον Νοέμβριο του 2004 και στην συνέχεια ως Διευθυντής αυτής, μέχρι τον Ιούνιο του 2006, με τον βαθμό του Αστυνομικού Υποδιευθυντή και Αστυνομικού Διευθυντή, αντίστοιχα.
Με τον βαθμό του Αστυνομικού Διευθυντή υπηρέτησε επίσης ως Προϊστάμενος των Υποδιευθύνσεων Δίωξης Ναρκωτικών και Κρατικής Ασφάλειας Θεσσαλονίκης, μέχρι τον Ιούνιο 2007.
Στην συνέχεια επιλέχθηκε για την στελέχωση της νεοσύστατης Υποδιεύθυνσης Αντιμετώπισης Ειδικών Εγκλημάτων Βίας Βορείου Ελλάδος, στην οποία διετέλεσε Διευθυντής από την έναρξη λειτουργίας της τον Ιούνιο του 2007, μέχρι τον Μάρτιο του 2009, οπότε προήχθη στον βαθμό του Ταξίαρχου.
Με την προαγωγή του τοποθετήθηκε στην Διεύθυνση Ασφαλείας Θεσσαλονίκης, στην οποία υπηρέτησε αρχικά ως Υποδιευθυντής και στη συνέχεια ως Διευθυντής της, μέχρι το 2010.
Τον Μάρτιο του 2010 προήχθη στον βαθμό του Υποστρατήγου και τοποθετήθηκε στην Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Θεσσαλονίκης, ενώ τον Μάρτιο του 2011 τοποθετήθηκε ως Γενικός Αστυνομικός Διευθυντής Περιφέρειας Ηπείρου.
Την 16/7/2012 προήχθη στον βαθμό του Αντιστρατήγου και τοποθετήθηκε ως Γενικός Επιθεωρητής Αστυνομίας Νοτίου Ελλάδος.
Την 01/03/2013 τοποθετήθηκε ως Γενικός Επιθεωρητής Αστυνομίας Βορείου Ελλάδος.
Είναι απόφοιτος του Τμήματος Επαγγελματικής Μετεκπαίδευσης Επιτελών Στελεχών και γνωρίζει την αγγλική γλώσσα.
Παρακολούθησε διεθνή σεμινάρια σε θέματα καταπολέμησης ναρκωτικών και κοινωνικής επανένταξης εξαρτημένων από ουσίες ατόμων. Επίσης, εκπαιδεύτηκε σε θέματα αντιτρομοκρατίας, διερεύνησης της σκηνής του εγκλήματος και διαχείρισης κρίσιμων περιστατικών. Συμμετείχε σε διεθνείς συναντήσεις για την καταπολέμηση του διασυνοριακού εγκλήματος και της παράνομης διακίνησης μεταναστών.
Για την υπηρεσιακή του απόδοση του απονεμήθηκαν πολλές ηθικές αμοιβές, παράσημα και μετάλλια αστυνομικής αξίας.
Είναι έγγαμος και έχει ένα γιο και δύο κόρες.


Χριστός Ανέστη! Χρόνια Πολλά!

Χριστός Ανέστη και Χρόνια πολλά ευχόμαστε σε όλους τους αναγνώστες του blogspot μας. Και φέτος το Πάσχα στο χωριό ήταν πολύ όμορφο! Τις Άγιες μέρες που διανύσαμε, χωριανοί με τις οικογένειες τους από όλα τα μέρη της χώρας ήλθαν στον τόπο καταγωγής τους να γιορτάσουν τα Πασχαλόγιορτα στο Τρίκωμο. Όλοι βρεθήκαμε, συνδεθήκαμε, μιλήσαμε, χαρήκαμε και περάσαμε στιγμές χαλάρωσης στον γενέθλιο τόπο. Πολλοί ήταν αυτοί που χάρηκαν την φύση με ανεπανάληπτους περιπάτους στο πράσινο που τώρα αναζωογονείται. Άλλοι, προτίμησαν την ψυχαγωγία στο καφενείο του χωριού με συζητήσεις περί ανέμων και υδάτων. 
Βεβαίως, το πρόγραμμα της ενορίας ήταν πλήρες και οι ευλαβείς πιστοί πλημμύρισαν τον ναό στην κορύφωση του θείου δράματος και στις Αναστάσιμες ημέρες (Μ. Πέμπτη με Δεύτερη μέρα του Πάσχα). Η περιφορά του ανθοστολισμένου επιταφίου μας έγινε γύρω από τον ναό του Αγίου Γεωργίου, ως είθισται και ακολούθως στην κεντρική οδό του χωριού  καθώς επίσης στην νέα πλατεία, με τον παράλληλο αγιασμό της.  Την Κυριακή του Πάσχα στις 00.00΄ ήχησε το "Χριστός Ανέστη" στον κατάμεστο αύλειο χώρο της εκκλησίας. Ψαλμοί, χαρμόσυνες κωδονοκρουσίες, πυροτεχνήματα σήμαναν την Ανάσταση του Κυρίου και στο χωριό μας. 
Την Δεύτερη μέρα, μετά το πέρας της Θ. Λειτουργίας πραγματοποιήθηκε στην νέα πλατεία η αναβίωση του εθίμου των Πασχαλόγιορτων από τους παρεβρισκόμενους. Νέοι και γέροι τραγούδησαν με την ψυχή τους. Σήμερα Δήμο μ΄ Πασχαλιά, Απρίλη μ΄πως μας έφτασες, Η Μάρω από τα Γιάννινα, Της Δέσπως, Του Παναγιώτη ήταν οι σκοποί που τραγουδήθηκαν το πρωί εκείνης της μέρας και μας θύμισαν αλλιώτικους καιρούς, κάπως παλιακούς και αυθεντικούς όπου η ζωή ήταν συνδεδεμένη με τη γη, τις εποχές, τη θρησκεία, τα έπη, τους αγώνες, την ελεγειακή ποίηση. Η ιστορία των στίχων ένδοξη, χάνεται βαθιά εις τους αιώνες, ίσως και από την αρχαία εποχή. Ωστόσο, η παγκοσμιοποίηση έφερε μια νέα εποχή, όπου η εθιμική ζωή είναι περιττή και οπιστοδρομική για τον σύγχρονο κόσμο, άχρηστη στους νέους καιρούς. Βέβαια, δεν πρέπει να λησμονούμε πως η εθιμική ζωή ήταν αναπόσπαστο τμήμα των 2.000 χρόνων του ελληνικού πολιτισμού, ο οποίος εξελίσσονταν συνεχώς. Άραγε είμαστε σε θέση να παύσουμε αυτήν την αιώνια διαδικασία εξέλιξης και παραγωγής πολιτισμού; Ο νοών νοείτω! (Τα παραπάνω πληροφοριακά για την απαράμιλλη  αξία της παράδοσης μας). Βίντεο από τα Πασχαλόγιορτα θα αναρτηθεί σύντομα...

Του Αγ. Γεωργίου (τετάρτη του Πάσχα) γιορτάσαμε τον πολιούχο του χωριού μας με εκκλησιασμό και ακολούθως περάσαμε στο καφενείο για κέρασμα από τους εορτάζοντες. Λόγω του εργάσιμου της ημέρας, ο εορτασμός ήταν λιτός. 
Οι γιορτές πέρασαν, και η εργασία μας έφερε και πάλι στις βάσεις μας!
Και του χρόνου με υγεία και ευτυχία! 

Χριστός Ανέστη! - Αληθώς Ανέστη! 

Παρασκευή 18 Απριλίου 2014

Ευχές Πάσχα από τον Σύλλογο Τρικώμου!

Ο πρόεδρος και το Δ.Σ. του Φιλοπροοδευτικού          Συλλόγου των Απανταχού Τρικωμιωτών           "Ο Άγιος Αθανάσιος" 
& η συγγραφική ομάδα του 
trikomo-blogspot 

ευχόμαστε στους όπου γης Τρικωμιώτες 
και σε όλο τον Ελληνισμό 

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ & ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ !

"Το μήνυμά του πάθους του Κυρίου μας, Ιησού Χριστού ας διαπεράσει αυτές τις άγιες μέρες τις καρδιές μας και να βιώσουμε μαζί με την Ανάσταση του Θεανθρώπου και προσωπική ευφορία στις ψυχές μας!"

 
Για το Δ.Σ. του Συλλόγου,
Τρίκωμο 18-4-2014

Ο πρόεδρος,                                             Ο Γραμματέας,
Φραγκίδης Π.                                             Τσακνάκης Κ.


Η συγγραφική ομάδα του blog,
Καράντζιος Γεώργιος
Τσακνάκης Ιωάννης

Παρασκευή 4 Απριλίου 2014

Μνήμες του ΄40 στο Τρίκωμο Γρεβενών - από τα απομνημονεύματα του Θ. Ζτάλιου

Μνήμες του ΄40 - Γερμανική κατοχή στο Τρίκωμο (Ζάλοβο)

           Απομνημονεύματα Θεόδωρου Κ. Ζτάλιου

   Όταν η Ελλάς πολεμούσε στην Αλβανία το 1941 με την Ιταλία,καί αφού πήγε πολύ καλά στον πόλεμο με την Ιταλία,τον Απρίλιο 6 του μηνός μας επιτέθη η Γερμανία, γυρίσαμε πίσω καί ήρθαμε στην Ελλάδα.Έτσι μπήκανε και οι δύο αυτές χώρες μέσα στην Ελλάδα,αφού δεν μπορούσε μιά μικρή χώρα να τα βγάλει πέρα με δύο μεγάλες χώρες.

   Κατά πρώτον εδώ στον τομέα είχαμε τούς Ιταλούς γιά κάμποσο διάστημα,ύστερα σε μας ήρθαν οι Γερμανοί που έκαναν επιχειρήσεις.Το 1944 αρχάς Ιουνίου ήρθαν στο χωριό μας το Τρίκωμο.Το χωριό πληροφορήθηκε γρηγορότερα ότι θα έρθουν οι Γερμανοί και φύγαμε όλοι έξω στην ύπαιθρο στην τοποθεσία Μπλόσινα πίσω στα μεγάλα ρεύματα προς την Γιαννίτση χαμηλά και κοιτούσαμε από την Μπλόσινα να βγαίνουν στήλες καπνού μεγάλες διότι οι Γερμανοί έβαλαν φωτιά καί έκαιγαν το χωριό μας.Μόλις μπήκαν μέσα έκαψαν το σχολείο την Εκκλησία και 30 σπίτια στον επάνω μαχαλά.Εμείς δε,ορισμένοι κάτοικοι του χωριού βγήκαμε στο ύψωμα επάνω στην ράχη του Μπηκιάρη,έτσι το λένε το ύψωμα αυτό άπ’ όπου φαινόταν πολύ καλά το χωριό μας και ο δρόμος που οδηγεί στην  Γέφυρα καγκέλια.Εκεί είδαμε τμήμα των Γερμανών να κατεβαίνει προς την Γέφυρα,καί αφού έφθασαν πλησίον της Γέφυρας σταμάτησαν σε απόσταση 20 μέτρων.Μετά 2 Γερμανοί προχώρησαν καί επιθεώρησαν την Γέφυρα και κατόπιν μετέβη το υπόλοιπο τμήμα καί διάβηκε την Γέφυρα.Η δικιά μας η εντύπωση ήταν ότι θα πάνε προς το Κηπουργιό,ενώ αυτοί άλλαξαν τον δρόμο και βγήκανε επάνω στην Μπλόσινα όπου βρήκαν τα βόδια που είχε το χωριό καί τα σκότωσαν όλα,δεν άφησαν ούτε ένα.Εμείς δε κατεβήκαμε προς το ρέμα και είπαμε ότι οι Γερμανοί έρχονται προς τα εμάς στα γυναικόπαιδα.Όλο το ρέμα μέχρι πέρα που το λέμε Κερασιά γινόταν ανάστα ο Κύριος,άλλοι κρύβονταν σε διάφορες τρύπες,άλλοι μέσα στα κλαδιά γιά να μην φαίνονται, μέσα δε ο λάκκος είχε γουρούνια καί κότες,ενώ έβγαινε πολύς καπνός επειδή μαγείρευε ο κοσμάκης.
   Έφθασαν οι Γερμανοί επάνω στο ύψωμα καί στήσανε ένα πολυβόλο με τρίποδα,εκεί καθόταν καναδυό Γερμανοί,οι άλλοι με τα αυτόματα στα χέρια κατέβηκαν προς το μέρος που ήταν τα γυναικόπαιδα και έριχναν ριπές και γινόταν χαλασμός Κυρίου.Όταν έφτασαν κοντά πιάνοντας τον καθένα συνέχισαν τις ριπές καί σκότωσαν την Δημήτραινα του Αργύρη η οποία ήταν μιά γρηά που ήταν στο δάσος.Μετά έπιασαν τους πρώτους αιχμαλώτους,οι οποίοι ήταν ό Αθανάσιος Ποράβας καί ο Γεώργιος Ζτάλιος,στους οποίους είπαν νά βάλλουν ένα πανί άσπρο σε κοντάρι σαν σημαία και να φωνάζουν ότι οι Γερμανοί ήρθαν,να μην φοβάστε,δεν μας κάνουν τίποτα.Καί έτσι και έγινε,  μαζευτήκαμε όλοι επάνω στην Μπλόσινα όπου μείναμε εκεί το βράδυ.Εκείνο το βράδυ δυό Γερμανοί πήρανε μερικούς κατοίκους απ’ αυτούς που πιάσανε πρώτους και τους πήγανε στο χωριό όπου τους οδήγησαν στην πέτρα του Γκόργκ(ι) και τους σκότωσαν ήταν ο Γιώργος καραγιώργος,ο Χρήστος Βέκιος,ο Γιώργος Χαρίσης,ο Γιώργος Χατζής,ο Γιώργος Παπανικολάου,ο Δημήτριος Ζτάλιος, ο Αθανάσιος Ποράβας,και δύο ακόμη άτομα που ήταν οι γαμπροί του Τζήκα από τα Γρεβενά.
   Την άλλη μέρα μας ξεκίνησαν όλους από την Μπλόσινα με μεγάλη φάλαγγα,με τους Γερμανούς να είναι από τα πλάγια με τα όπλα και ήρθαμε στο χωριό μας το Τρίκωμο,στην ράχη του Μπάμπαλη.Εκεί μας ξεχώρισαν εμάς τους άνδρες που είμασταν 80 άτομα και μας οδήγησαν στο ύψωμα Καταφύκης,όπου μείναμε κάμποσες βραδυές ντυμένοι μόνο με τα πουκάμισα,ενώ το πολυβόλο ήταν συνέχεια στημένο στον Τρίποδα.
   Τα δε γυναικόπαιδα τα είχαν στα σπίτια του Καραγιώργη και του Μπίλιου.Και τι δεν κάνανε οι Γερμανοί γυρεύοντας κότες και ότι άλλο ζωντανό,τα τρώγαν βραστά και ψητά,τα δε κρασιά και τα ρακιά μας τα κουβουλούσανε προς Κοζάνη,ρουχισμό καί άλλα πράγματα τα έπαιρναν και καταρήμαξαν το χωριό μας.Κατέβασαν και την καμπάνα από το καμπαναριό και την πήρανε,ενώ είχαμε μία ωραία καμπάνα.Κατέστρεψαν τα πάντα και δεν άφησαν τίποτε.Στο ύψωμα καταφύκης καθήσαμε τρία εικοσιτετράωρα ενώ είχαν οι Γερμανοί το πολυβόλο στημένο με τον τρίποδα και το στόμιο της κάννης προς εμάς.Μας είχαν μετρημένους και ήξεραν τον αριθμό,είχαμε από το χωριό Παρόριο τον Γεώργιο παπανίκο,ήταν και αυτός μέσα στον αριθμό που βαστούσαν οι Γερμανοί.Αυτός λοιπόν ο Παπανίκος πήγε προς σωματική του ανάγκη και δραπέτευσε στο ρέμα προς τα κάτω ενώ ο Γερμανός μας μετρούσε,αυτός έφυγε γιά πάντα.Γιά καλή μας τυχη έρχονταν ο Στέφανος Ζτάλιος προς εμάς που δεν ήταν γραμμένος και έτσι γλυτώσαμε από το πολυβόλο,θα μας είχαν σκοτώσει όλους.
   Μετά δε πού ήρθε η ώρα γιά να φύγουμε γιά τα Γρεβενά με πεζοπορία,μας έκαναν μία φάλαγγα· καί από την μία μεριά της φάλαγγας ήταν Γερμανοί με τα αυτόματα όπλα,ενώ πίσω ήταν τρείς Γερμανοί που συνόδευαν την φάλαγγα.Φθάσαμε στο χωριό Σταυρός το  λεγόμενο Παλιοχώρι όπου έριξαν καί σκότωσαν ένα παιδάκι που ήταν με μάς το οποίο ήταν τελευταίο στην φάλαγγα αφού ήταν κουτσό και δεν μπορούσε να περπατήσει και το σκότωσαν.Το παιδί αυτό ήταν από την Ζιάκα.Αφού έγινε αυτό το επεισόδιο ο Χρήστος Γκατζήμας του Ιωάννη έβγαλε μία γνώμη και είπε να μεταδοθεί σε όλους εμάς τους νέους.Η γνώμη ήταν μόλις φτάσουμε στην κυρίως ράχη Ταμπούρη να ριχτούμε επάνω στους τρείς Γερμανούς και να τους σκοτώσουμε.Πήραν όμως το χαμπέρι οι μεγαλύτεροι από  τους δικούς μας και είπαν ότι με αυτό που θέλετε να κάνετε θα μας σκοτώσουν οι Γερμανοί τα γυναικόπαιδα,και έτσι η γνώμη μας ήταν λανθασμένη καί άλλαξε,και έτσι φτάσαμε στα Γρεβενά.

   Στά Γρεβενά που πήγαμε,μας οδήγησαν σε ένα μέρος χέρσο στην άκρη των Γρεβενών και καθήσαμε και φτιάχναμε την μάνδρα με σιδερένιους πασσάλους και σύρματα.Και αφού τελειώσαμε με όλα αυτά καθήσαμε εκεί μέσα στην μάντρα κάμποσες μέρες,όπου ψωμί μας έφερνε ο Ερυθρός Σταυρός.Μετά από εκεί μας βάλλανε στα αυτοκίνητα και μας πήγανε στο Στρατόπεδο κοζάνης μέσα στα κτίρια σε δύο μεγάλες αίθουσες,όπου εκεί τραβήξαμε πάρα πολλά.Από εκεί μετά από μέρες μας πήρανε και μας πήγανε στην Θεσσαλονίκη στο στρατόπεδο Παύλου Μελά όπου μείναμε κάμποσο καιρό και μας βγάζανε έξω να δουλεύουμε αγγαρεία,φορτώματα,ξεφορτώματα καί άλλες διάφορες δουλειές.Στο διάστημα αυτό που είμασταν εκεί ο Κων/νος Ταλιαδούρος μας έφερνε ψωμί με ένα γαϊδουράκι που τραβούσε το κάρο που είχε μέσα ψωμί γιά μας.Μετά ο Γιώργος Βαβίτσας ενεργούσε με τον Αντώνιο Δάγγελα ο οποίος Δάγγελας ήταν  ο μεγάλος συνεργάτης των Γερμανών,Αυτός έλυνε και έδενε και ο Βαβίτσας τον γνώριζε τον Δάγγελα τον έπεισε να γράψει τα επίθετα των ανδρών του Τρικώμου.Και αφού έγραψε τα μισά ονόματα ο Δάγγελας άρχισε να τον φωνάζει διότι έβγαλε γιά όλους καί έμειναν μέσα εις το στρατόπεδο οι άλλοι οι δικοί μας.Το σρατόπεδο μέσα είχε πολλές χιλιάδες ομήρους,όπως είμασταν και εμείς όμηροι.Άλλοι απολυθήκαμε καί άλλοι πήγαν στην Γερμανία και εκεί βασανίστηκαν και τιμωρηθήκανε πάρα πολύ.
   Στό Διάστημα που έμειναν στην Γερμανία πέθαναν ορισμένα άτομα από την πείνα και από τις κακουχίες.Πέθανε ο Πέτρος Μαντζάνας, ο Στέφανος Μαντζάνας,οΓιάννης Παράσχος,ο Αθανάσιος Τσαμέτης,ο Ευάγγελος Αποστολίδης,ο Μιχάλης Τζιώρας και ο Στέφανος Τσιώτας.Οι άλλοι ήρθαν από την Γερμανία στο χωριό.Ο δε Δάγγελας είχε κακό τέλος.
                                                                             Θεόδωρος Κ. Ζτάλιος