"Ο Άγιος Γεώργιος εσωτερικά το 1958"

Βρήκαμε και σας παρουσιάζουμε μια (ίσως και τη μοναδική) φωτογραφία που απεικονείζει τον εσωτερικό χώρο του Αγίου Γεωργίου, κατά τη διάρκεια που ο ναός ξαναχτίζεται ύστερα από την καταστροφή που προκάλεσαν οι Γερμανοί το 1944. Σε παλαιότερη ανάρτηση είχαμε δημοσιέυσει την εκκλησία εξωτερικά.

Σχετική ανάρτηση: "Η εξωτερική όψη του Αγίου Γεωργίου το 1958"

Και άλλες παλιές φωτογραφίες....!

Οι παλιές φωτογραφίες πλέον στέλνονται από τα μέλη μας σχεδόν καθημερινά και τώρα από Αμερική. Οι απανταχού Τρικωμιώτες γνώριζουν όλοένα και περισσότερο τη σπουδαία δουλειά που κάνουμε και συνδράμουν και οι ίδιοι σε αυτό το έργο.

Σας παρουσιάζουμε ακόμα περισσότερες παλιές φωτογραφίες:

Ευθύμιος Πούλιος, γυρίζοντας στην Ελλάδα (μετανάστης) το 1956.

Οι άνδρες του χωριού.

Ψάργιας Γιώργος, ακολουθεί ο Νάσιος Λαγούδης, Μάκης Βλάμης, ο Νούλας μετά είναι ο Αντώνης Πούλιος ακολουθεί ο Γιάννης Τσαμέτης, Πούλιος, Στέφανος Ράπτης καί Θεόδωρος Ζτάλιος. Οι μικροί είναι Γιώργος Ζτάλιος (Γκαγκάτσης) καί Νίκος Παράσχος (Σέφ).

Το Camero στο Ζάλοβο!

1971 ή 1972

Παιδιά του χωριού.

Ευθύμιος Πούλιος. Μετανάστευσε στην Αμερική το 1916!

Τα παιδιά του χωριού.

 Πρώτη είναι η πούλιενα, ακουλουθεί η γιαγιά του Νίκου Αποστολίδη από την μάνα του, η επόμενη είναι η μάννα της θωμαής, μετά είναι η Ανδρομάχη, η μικρή είναι η Μαίρη Τζιαμπίρη, ακολουθεί η γιαγιά της, ύστερα είναι η Κούτσιενα καί τελευταία η Μήτραινα τ΄Νούσια.



Παρέα παιδιών. Διακρίνεται ο Ν. Παράσχος να παρελαύνει.

Πρώτος είναι ο Θεόδωρος Ζτάλιος ο άλλος είναι ο Μήτρος Βλάμης (Νταράκος) καί τελευταίος ο Αλέξης Ζτάλιος. Διακρίνεται το περίπτερο του χωριού.

Ψήνοντας το αρνί.

Τσέλιος - χρήστος - κώστας καί ο μεγάλος Χρήστος.

"Η νέα βρύση του χωριού στον Τιτιό" (φωτογραφίες)

Πριν από δέκα μέρες περίπου ξεκίνησε η κατασκευή της καινούργιας βρύσης του χωριού μας στην τοποθεσία Τιτιό (στον δρόμο που πηγαίνουμε για την Αγία Παρασκευή, αριστερά πριν περάσουμε το ποτάμι). Η βρύση γίνεται με δωρεά της οικογένειας του Καναβού Δημητρίου προς τιμήν του παππού τους, του Ματσούκα ή φουστανελά ο οποίος έφτασε την ηλικία των 106 ετών. Η βρύση του Ματσούκα, όπως και θα ονομαστεί υπολογίζεται οτι θα ολοκληρωθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα, κάνοντας το σημείο όπου οι προηγόυμενες γενιές του χωριού έχουν περάσει απίστευτες στιγμές (ψάρεμα, κολύμπι, εκδρομές) να ξαναανθίσει.

Κατά την επίσκεψή μας στην βρύση του Ματσούκα, λίγο πιο κάτω στην τοποθεσία της Δέσης, βρήκαμε πατησιές (πατσιές όπως λέμε στο χωριό) από ένα μικρό αρκουδάκι το οποίο δυστυχώς δεν προλάβαμε να φωτογραφήσουμε, καθώς η παρουσία μας το τρόμαξε.

Διάλογοι των παππούδων του χωριού!

Φανταστικοί διάλογοι από πραγματικά πρόσωπα. Σενάριο και υπαγόρευση Ζτάλιος Μιχάλης, γραφή Παπακώστας Αριστείδης.
13 πρόσωπα από το χωριό συμμετέχοντες στους φανταστικούς διαλόγους.
Οι διάλογοι αφορούν τις εκφράσεις του προφορικού λόγου του κάθε προσώπου όπως ο καθένας τις χρησιμοποιούσε. Περιέχει το αυθεντικό ιδίωμα του τόπου μας και μερικές λέξεις της καθαρεύουσας.

Άρθρο λαογραφίας: Γανωτής ή Γαλαντζής (γράφει ο Χρήστος Ζτάλιος)

         

            ΓΑΝΩΤΗΣ   Ή  ΓΑΛΑΝΤΖΗΣ

                                (Μνήμες από Ζάλοβο)

       Γανωτής  = Τεχνίτης που επικαλύπτει τα χάλκινα σκεύη με κασσίτερο. Η λέξη προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό ρήμα γανόω που σημαίνει δίνω λάμψη.
       Το επάγγελμα τού Γαλαντζή είναι από τα πιο παλιά που υπάρχουν λένε ότι καθιερώθηκε από την εποχή τού Βυζαντίου και ήταν χρήσιμο  γιατί έσωζε τους ανθρώπους από δηλητηριάσεις που προκαλούσαν τα αγάνωτα χάλκινα (μπακιρένια) σκεύη. Έτσι λοιπόν όλα αυτά χρειάζονταν γάνωμα και ήταν τα τηγάνια, ταψιά, ταβάδες, μπρίκια, κουτάλια, πιρούνια, κατσαρόλες, κακαβούλια, καζάνια.

       Οι Γαλαντζήδες ήταν πλανόδιοι τεχνίτες που γύριζαν τα χωριά φωνάζοντας << Γαλαντζήης μπακίρια γανώνωω!! Γαλαντζήης τηγάνια,  ταβάδες, χλιάρια, πηρούνια, κακαβούλια, καζάνια, γανώνωω! Γαλαντζήής!>>

      Θυμάμαι μικρός ότι η άφιξη τους ήταν μεγάλο γεγονός για εμάς τα παιδιά και τρέχαμε να τους δούμε από κοντά. Αυτοί αφού γύριζαν όλο το χωριό, εγκαθίστανταν συνήθως πίσω απ΄ το καμπαναριό. Εκεί στήνανε το εργαστήριο τους με τα απαραίτητα εργαλεία και υλικά τα οποία ήταν  το καλάι (Κασσίτερος), το σπίρτο (Υδροχλωρικό οξύ), το αμόνι, την μασιά με την οποία θα κρατούσαν τα σκεύη πάνω απ΄την φωτιά και τον ταβά που έριχναν μέσα ότι περίσευε απ΄το καλάι.

     Αφού συγκέντρωναν όλα τα μπακιρένια σκεύη άρχιζαν την δουλειά τους. Πρώτα αφαιρούσαν σκουριές και πρασινίλες από το εσωτερικό των σκευών, κατόπιν τα καθαρίζανε με το σπίρτο και ύστερα τα τρίβανε με άμμο ή τριμμένο κεραμίδι· στά καζάνια μπαίνανε μέσα καί τα έτριβαν με τα πόδια. Μετά με την βοήθεια της μασιάς  κρατούσαν το σκεύος πάνω από την φωτιά καί έριχναν μέσα το νησαντήρ (χλωριούχο αμμώνιο) γιά να  στρώσει καλά το καλάι πάνω στο σκεύος. 'Υστερα αφού το σκούπιζαν  καλά απλώνανε το καλάι καί σκούπιζαν πάντα με βαμβακερό ύφασμα. Το τελικό χέρι ήταν γιάλισμα με καθαρό βαμβάκι γιά να ασημίσει.
     Η πολύ δουλειά των Γαλαντζήδων ήταν πάντα πριν τις γιορτές, αφού τότε οι νοικοκυρές φρόντιζαν να λαμποκοπάνε τα σκεύη τους περισσότερο γιά λόγους υγιεινής.

    Τά χρόνια πέρασαν, βγήκαν αλουμινένια καί αργότερα ανοξείδωτα σκεύη, έτσι τα μπακιρένια έγιναν είδος γιά λαϊκό μουσείο. Ακόμη καί σήμερα όμως αρκετά σπίτια έχουν μπακιρένια σκεύη όχι όμως γιά μαγείρεμα αλλά γιά διακόσμηση καί τοποθετούνται σε εμφανή μέρη του σπιτιού, γιαλισμένα με μπόλικο Brasso.
   Έτσι λοιπόν με το πέρασμα του χρόνου χάθηκε καί αυτό το παραδοσιακό επάγγελμα. Στο Ζάλοβο δέν είχαμε Γαλαντζήδες, όμως το Ριάχοβο δίπλα είχε τον Τάκη Αντωνιάδη καί το Παλιοχώρι (Σταυρός) κάποιον Παπαιωάννου.

Χρήστος Ζτάλιος

                                                                                                                                                                                                                                          

Και άλλες παλιές φωτογραφίες..!

Η συλλογή φωτογραφιών συνεχίζεται και πλέον τα μέλη της ομάδας μας στο facebook τις ανεβάζουν μόνοι τους, πολύ θετικό και ενθαρρυντικό για να συνεχίσουμε την προσπάθεια. Αφού φωτογραφικό υλικό αποστέλλεται μέχρι και από Αμερική. Σας παρουσιάζουμε κάποιες νέες φωτογραφίες:

Ξεκούραση.

(Χρήστος Βαβίτσας - Μάκης Βλάμης - Μήτρος Βλάμης (Νταράκος) -Βασίλης Βλάμης)

(Όλοι έχουν φύγει.)

Το πάτημα των σταφυλιών στην "κάδη".

Ψάρεμα στο ποτάμι. Δημήτριος Ψάργιας.

Λουκατσάρια στο χωριό.

 Παρέα ανδρών στο καμπαναριό.

(Θεόδωρος Ζτάλιος - Γιώργος Ζτάλιος -Γιάννης Τσακνάκης - Κώστας Βλαμίδης - Ηρακλής Βλάμης - Πάνος Τσαμέτης - χρήστος Γκόγκας)

Ο παππούς Ματσούκας, φουστανελάς που πέθανε στα 106.

Άρθρο λαογραφίας: Αγροφύλακας ή Δραγάτης. Γράφει ο Χρήστος Ζτάλιος

AΓΡΟΦΥΛΑΚΑΣ  Ή ΔΡΑΓΑΤΗΣ              

                                                                                                                          (Μνήμες από Ζάλοβο)

Αγροφύλακας είναι ο φύλακας των αγρών. Δραγάτης αυτός πουφυλάει τις τραγάτες (κτήματα).              

Ποιος από εμάς τους παλιούς δεν  θυμάται τον μπάρμπα Γιάννη τον αγροφύλακα του Τρικώμου στην δεκαετία του 60. Ο ρόλος του ήταν να φυλάει τα αμπέλια τα περιβόλια και τούς κήπους από κλοπές και να μην γίνονται ζημίες από τα ήμερα ζώα.

Γύριζε καβάλα στο άλογο ή  και πεζός ακόμη περιφερειακά του χωριού και ήταν έτοιμος να επέμβει σε κάθε παρατυπία. Όταν δε διαπίστωνε κάτι τέτοιο η δαιμονισμένη σφυρίχτρα ακουγότανε μέχρι την πλατεία του χωριού.

Λόγω αξιώματος (κατώτερο δημόσιο όργανο για την ασφάλεια των αγρών )τύχαινε του απαραίτητου σεβασμού όπως ο παπάς και ο δάσκαλος και για αυτό στο καφενείο καθόταν στο ίδιο τραπέζι μαζί τους, όπως επίσης και με κάθε επίσημο.

Γνώριζε όλα τα προβλήματα πού είχαν σχέση με τα καθήκοντα του (σύνορα αμπελιών-χωραφιών). Για εμάς τους μικρούς τότε ήταν ο φόβος και ο τρόμος όταν βγαίναμε για εξερευνήσεις έξω από το χωριό και αν κάναμε καμιά παρατυπία πάντα μας έπιανε λες και μας παρακολουθούσε.

Σχεδόν όλα τα παιδιά της ηλικίας μου έχουν συλληφθεί από τον Μπάρμπα Γιάννη. Θυμάμαι όταν πήγαμε βόλτα στο Γκέλμπις με τον Χρήστο τον Τζήμο και τα αδέλφια Τσακνάκη Τάκη και Στέργιο και καθόμασταν στα τσιμέντα της βρύσης· όταν ξαφνικά ήρθε μία γιαγιά τού χωριού και φώναζε ότι κάποιοι κάνανε ζημίες στο αμπέλι της. Τότε ξαφνικά ακούστηκε  η γνωστή σφυρίχτρα και πετάχτηκε μέσα από τα κλαδιά ο Αγροφύλακας ο οποίος έπιασε τους δύο Χρηστάδες καθώς ο Τάκης και ο Στέργιος τόβαλλαν στα πόδια.

Ο Αγροφύλακας αφού μας έδεσε τα χέρια πισθάγκωνα μας οδήγησε στην πλατεία τού χωριού όπου γίναμε θέαμα στους παρόντες χωριανούς. Η τιμωρία μας ήταν να μας κλειδώσει για δύο ώρες μέσα στο καμπαναριό.  Άλλοι και ιδίως από τον κάτω μαχαλά έχουν οδηγηθεί στην πλατεία τού χωριού μόνον με τα εσώρουχα, κανονικό ξεβράκωμα δηλαδή.

Έτσι ήταν τα πράγματα τότε πολύ αυστηρά και μάλιστα κάναμε το γνωστό κόλπο πηγαίναμε νωρίς για ύπνο το βράδυ για να γλιτώσουμε το μάλωμα από τους πατεράδες μας, καθώς τα νέα κυκλοφορούσαν πολύ γρήγορα στα καφενεία.

Παρ΄όλο όμως το αυστηρό ύφος του εκτός από μικρές παρεξηγήσεις σπάνια έστελνε χωριανούς στα Δικαστήρια και προσπαθούσε να συμβιβάσει τα πράγματα.

Σήμερα οι Αγροφύλακες αποτελούν παρελθόν, αφού το αντικείμενο τους έχει υπαχθεί σε άλλες υπηρεσίες.

                                                                                           Χρήστος Ζτάλιος

Αποτελέσματα των Βουλευτικών εκλογών στο χωριό μας.

Κανονικά πραγματοποιήθηκαν στο χώρο του δημοτικού σχολείου Τρικώμου οι γενικές βουλευτικές εκλογές της 17ης Ιουνίου 2012. Τα αποτελέσματα (επίσημα της περιφερειακής ενότητας Γρεβενών) διαμορφώνονται ως εξής:

Εγγεγραμμένοι: 315
Ψήφισαν: 145
Άκυρα-Λευκά: 0
'Εγκυρα: 145
Αποχή: 170 (53,97%)

ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: 43
ΣΥΡΙΖΑ: 30
ΠΑΣΟΚ: 27
ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ: 12
ΚΚΕ: 11
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ: 10
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ: 5
ΛΑΟΣ: 5
ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ: 2

Στον Ν. Γρεβενών ο Βουλευτής είναι ο Τιμολέων Κοψαχείλης και πάλι ως επικεφαλής του νικητήριου ψηφοδελτίου της Νέας Δημοκρατίας που συνολικά σε όλο τον Νομό έλαβε 8.944 ψηφοδέλτια και 35,4 %.

Εγκρίθηκε επίσημα το έργο "Ανάπλαση-Αναβάθμιση οικισμού Τρικώμου" αξίας 275.000 ευρώ

Μόλις χθες (15-5) ο δήμαρχος Γρεβενών κ. Δημοσθένης Κουπτσίδης έλαβε την γνωστοποίηση του αρμόδιου υπουργείου πως  τα 5 συνολικά έργα για τον νομό μας, μέσα σε αυτά και το χωριό μας με το έργο: "Ανάπλαση-Αναβάθμιση του οικισμού του Τρικώμου" αξίας 275.000 ευρώ εγκρίθηκαν με βαθμό προτεραιότητας. Το έργο αφορά την αναπαλαίωση του καμπαναριό (1898), του ναού του Αγίου Γεωργίου καθώς και την πλακόστρωση-διαμόρφωση της νέας πλατείας. Ελπίζουμε πως τις προσεχείς ημέρες θα δημοπρατηθεί με μειοδοτικό διαγωνισμό στο δημαρχείο. Αφού πρώτα υπεριψηφιστεί στην  αυριανή συνεδρίαση του δήμου. Υπενθυμίζουμε ακόμη μια φορά πως το έργο σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στις δράσεις του προέδρου του τοπικού συμβουλίου Ιωάννη Ράπτη.
Το σίγουρο είναι πως το χωριό μας θα γίνει ακόμη πιο όμορφο και παραδοσιακό, αφού η αναπαλαίωση των προαναφερθέντων κτιρίων προβλέπει την εμφάνιση της λιθοδομής και  την αποκαθήλωση του σοβά.

H βρύση (πηγή) του Αγ. Αθανασίου

Η πρώτη βρύση του 1974

Μια από τις κοντινότερες πηγές στο χωριό μας είναι αυτή του Αγ. Αθανασίου που βρίσκεται κάτω από τον ομώνυμο ναό. Η βρύση τα παλαιότερα χρόνια προμήθευε το χωριό με νερό και ήταν η πιο προσιτή μετά τους συρτούς του χωριού (πηγάδια). Το νερό έρεε άφθονο χειμώνα καλοκαίρι, όπως και τώρα αλλά με ελάχιστη διαφορά. Εκεί στην περίοδο του μεσοπολέμου έφτιαχναν το γάλα στα παιδιά του σχολείου από σκόνη, εκεί δροσίζονταν οι χωριανοί με την επιστροφή τους από τα χωράφια, εκεί ήταν η πηγή ζωής. Σήμερα, φυσικά, δεν χρησιμοποιείται για υδρευτικό μέσον αλλά πολλοί είναι αυτοί που παίρνουν νερό από εκεί και όλοι οι επισκέπτες πάντα σταματούν επειδή βρίσκεται στο δρόμο για το Αζίζ-Αγά να δροσιστούν το καλοκαίρι. Επίσης, τροφοδοτεί τα γύρω χωράφια. Παλαιότερα από δίπλα χρησιμοποιούνταν και η ποτίστρα για τα ζωντανά αλλά σήμερα με τα εξελιγμένα μέσα έχει γίνει αντίκα.
Η θέση της βρύσης ήταν πρώτα από την πάνω μεριά του δρόμου, απλή, λιτή. Μετά μεταφέρθηκε λίγα μέτρα πιο δίπλα και αργότερα, το 2000 με πρωτοβουλία του συλλόγου επί προεδρίας Γεωργίου Δασκαλόπουλου μεταφέρθηκε στην κάτω μεριά του δρόμου και επενδύθηκε με πέτρα και πέτρινη σκεπή, όμορφη και προσιτή στον κάθε περαστικό και επισκέπτη.



 Η 2η βρύση του 1978.

Η σημερινή βρύση (στην κάτω μεριά- 3η).

"Ντέι Γαϊδαράκο Ντέι..!"

Ο γάιδαρος ήταν ένα από τα πιο αγαπημένα  ζώα στο χωριό μας τις προηγούμενες δεκαετίες. Σήμερα η σχέση αυτή έχει μείνει μόνο ως μια ωραία ανάμνηση καθώς κανένας δεν έχει πλέον στη διάθεσή του αυτό το υπέροχο ζώο. Γυρίζοντας μερικά χρόνια πίσω βλέπουμε πως σχεδόν όλα τα σπίτια του χωριού είχαν από ένα ή και δύο γαϊδούρια ή μουλάρια που τους βοηθούσαν στις δουλείες τους, αφού την εποχή εκείνη τα αυτοκίνητα ήταν είδος προς εξαφάνιση. Η μεγάλη του αντοχή (φορτίου και έλξης) στην κοπιώδη εργασία, στον καύσωνα, στις ασθένειες, στην πείνα και την δίψα ήταν μερικά από τα χαρακτηριστικά που έκαναν τα γαϊδούρια τους καλύτερους φίλους των χωριανών μας. Χρησιμοποιούνταν κυρίως για τη μεταφορά μεγάλων φορτίων, όπως σταφυλιών κατά τη διάρκεια του τρύγου, ξύλων κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού προκειμένου να είναι ζεστά τα σπίτια το χειμώνα, λαχανικών και φρούτων που παρήγαγαν οι κάτοικοι του χωριού στους μπαχτσέδες τους που βρισκόταν έξω από το χωριό, αλλά και για να κάνουν βόλτα οι παππούδες τα εγγόνια τους όταν αυτά βρισκόταν στο χωριό. Σας παρουσιάζουμε μερικές φωτογραφίες..

1979 Καταφύκης

 1980 Μεταφέροντας τα άχυρα

 1980 Γυρνώντας από το αμπέλι

 1994 Στα Καγγέλια

2006 Βόλτα στον πάνω μαχαλά

H ζωή στο χωριό τώρα το καλοκαίρι...

Το χωριουδάκι μας, άρχισε να ζωντανεύει τώρα που καλοκαίριασε. Οι παραθεριστές ξεκίνησαν να καταφτάνουν αφήνοντας τον καύσωνα στις πόλεις και την έντονη βαβούρα, αναζητώντας  ησυχία και δροσιά. Έτσι άνοιξαν περισσότερα σπίτια και στο χωριό σήμερα υπάρχουν 80 άτομα περίπου. Η πλατεία πρωί-απόγευμα έχει κόσμο και παιδικές φωνές άρχισαν ήδη να ακούγονται από τα παιδάκια που ανεβαίνουν αυτά τα σαββατοκύριακα και περιμένουν το κλείσιμο των σχολείων για να εγκατασταθούν μόνιμα. Η μονοτονία του χειμώνα κόπασε αφού οι συζητήσεις, η αδιάκοπη κίνηση μέσα στο χωριό, οι κλασσικές επιλύσεις διαφορών δημοσίως προσδίδουν μια δράση στο χωριό.Οι χωριανοί μας έχουν πολλές έγνοιες αυτόν τον καιρό, την αμπελουργία, τους κήπους τους, τα ζωντανά και κάθε μέρα τα σιώματα, το γκέλμπις, ο αη-θανάσης, ο λαιμός, ο καλβάρις, το σιπιτό, ο κάμπος ο μέγας έχουν καθημερινή κίνηση από τους νέους-γέρους καλλιεργητές.

Καλό καλοκαίρι!
Καλή αντάμωση!

"Το Αζιζ Αγα όπως το κινηματογράφησε το Mototraveldest.com"

Το Motorcycle Travel Destination (Mototraveldest.com) δημιουργήθηκε για να φέρει κοντά ανθρώπους που έχουν ένα κοινό ενδιαφέρον, το ταξίδι με μοτοσυκλέτα. Σκοπός είναι μια γερή βάση με πολλές ταξιδιωτικές πληροφορίες, μαζεμένες ταξιδιωτικές ιστορίες και βοηθήματα έτσι ώστε μοτοσυκλετιστές και μη, να έχουν ότι χρειάζεται για ένα ολοκληρωμένο ταξίδι. Να βοηθήσει νέους ανθρώπους να  ζήσουν αυτή τη μεγάλη εμπειρία. Στα πλαίσια της επίσκεψης του Μotorcycle Travel Destination στο Νομό Γρεβενών, δεν θα μπορούσε να λείπει από τη λίστα αξιοθέατων το γεφύρι του Τρικώμου (Ζαλόβου), Αζιζ Αγα, το οποίο και κινηματογράφησε. Σας παρουσιάζουμε το σχετικό βίντεο.

"Παλιές φωτογραφίες"

Όπως έχει αναφερθεί και σε προηγούμενη ανάρτηση πολλοί επισκέπτες του blog του χωριού μας δεν έχουν λογαριασμό στο facebook, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να επισκέπτονται το group του χωριού. Τις τελευταίες μέρες ο Χρήστος Ζτάλιος ανέβασε τέσσερις φωτογραφίες σχετικά με τη ζωή στο χωριό πριν μερικές δεκαετίες και ο Στέργιος Ψάργιας ακόμη μια..Σας τις παρουσιάζουμε..

Πανηγύρι Αγίου Γεωργίου 1971 

(Παράσχος, Σαμαράς , Τζιώρας, Βλαμίδης, Νούσιας, Βέκιος, Βλαμίδης Τάκης, Βαμίδης Γιώργος, Καράνζιος, Γιάκος, Βέκιος, Ζτάλιος, Τζήμος, Νούσιας, Παπακώστας, Τσακνάκης, Ψάργιας, Ζτάλιος)

1971 Κόψιμο Καυσόξυλων με πριόνι και γνέψιμο της ρόκας

(Ζτάλιος Χρήστος)

1971 Πάσχα στον Άγιο Αθανάσιο

(Πάνω Βλαμίδης Γιώργος, Βλάμης Τάκης, Δασκαλόπουλος Γιώργος, Αποστολίδης Νίκος, Τσακνάκης Τάκης, Βαβίτσας Τάκης, Τζιώρας Βασίλης, Ζτάλιος Χρήστος, Νούσιας Γιάννης, Βέκιος Χρήστος, Καράντζιος Κωστής, Βέκιος Κώστας, Τζήμος Χρήστος)

1968 Πάσχα στον Άγιο Αθανάσιο

(Βέκιος Χρήστος, Ζτάλιος Χρήστος)

2 Ιουλίου 1986, Πλάτανος

Εξαφάνιση ηλικιωμένου Τρικωμιώτη-SOS.

Ο ΓΚΑΡΕΤΣΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ, πάσχει από άνοια και εξαφανίστηκε (μόλις χθες) 31-5-2012, στην περιοχή του Πλαγιαρίου-Θεσσαλονίκης. Είναι χωριανός μας και οφείλουμε να συμπαρασταθούμε και εμείς για την επανεύρεση του. Παρακαλούμε όσοι μπορεί να γνωρίζουν κάτι, ας επικοινωνήσουν με την υπηρεσία SILVER ALERT.

"Καλό Καλοκαίρι"

Το καλοκαίρι επιτέλους έφτασε, αν και οι θερμοκρασίες είναι σχετικά χαμηλές για την εποχή. Το χωριό μας σιγά σιγά θα αρχίσει να γεμίζει από τους Ζαλοβίτες οι οποίοι διαμένουν σε αυτό μόνο τους θερινούς μήνες, αλλά και από τουρίστες οι οποίοι θα το επισκεφθούν για να δουν από κοντά του γεφύρι του Αζιζ Αγα, τα Καγκέλια, να κάνουν rafting αλλά και για να απολαύσουν στιγμές χαλάρωσης και ηρεμίας στη φύση, μακρυά από το θόρυβο και το άγχος της πόλης. Οι μικροί μας φίλοι με το τέλος της σχολικής περιόδου θα κατακλύσουν το χωριό, κάνοντας τις φωνές τους να ακούγονται παντού, δίνοντας ζωντάνια στο χωριό μετά από ένα δύσκολο χειμώνα. Παιχνίδια στο παλαιό δημοτικό σχολείο και στην πλατεία, κολύμπι και ψάρεμα στο ποτάμι, βόλτες με τα ποδήλατα, πικ-νικ στον καταφύκι, στο Αζιζ Αγα θα είναι μερικές από τις δραστηριότητες τους, κάνοντας τους να διασκεδάσουν στο χωριό που μας έχει προσφέρει και χαρίσει τις καλύτερες παιδικές και εφηβικές στιγμές. Στον πλατύ ίσκιο του πλάτανου στην πλατεία θα βρουν καταφύγιο οι μεγαλύτεροι, απολαμβάνοντας τον καφέ και το ζαλοβίτικο τσίπουρο τους.Όλα θα πρασινίσουν κάνοντας το τοπίο μαγευτικό και ιδανικό για χαλάρωση και διακοπές. Όλοι περιμένουν πως και πως το πανηγύρι της Αγίας Παρασκευής στις 26 Ιουλίου, αλλά πολύ περισσότερο την Γιορτή Κρασιού στα τέλη Αυγούστου, που φέτος γιορτάζει 30 χρόνια παραμονής στο χώρο της παράδοσης. Καλό καλοκαίρι σε όλους και καλή αντάμωση..!

Τούτο το καλοκαιράκι - Γιάννης Καψάλης